Gleipnir

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Gleipnir er galdrakeðja sem æsir notuðu til að binda Fenrisúlf.

[breyta] Sagan af tilkomu Gleipnis

Eftir að Fenrir hafði slitið tvo hlekki sem æsir komu á hann, ákváðu þeir að leita hjálpar hjá dvergi nokkrum sem var víðkunnur galdrameistari. Skírnir boðberi Freys var sendur til neðanjarðarsmiðju dvergsins til að fá hann til að smíða galdra fjötur fyrir æsi.

Dvergurinn féllst á að taka verkið að sér en bað Skírni um að koma aftur eftir mánuð, því að það tæki nokkuð langan tíma að afla efnispartanna sem þyrfti í fjötrana.

Skírnir kom aftur að mánuði liðnum og spurði dverginn um fjötrana. Dvergurinn sagði: „Fjöturinn er fullbúinn og ég skal segja þér úr hverju hann er gerður. Ég hef sett hann saman úr sex efnispörtum svo haglega tengdum, að hvergi hattar fyrir.“

„Hverjir eru þessir frábæru efnispartar?“ spurði Skírnir.

Hann er gerður úr dyn kattarins, skeggi konunnar, rótum bjargsins, sinum bjarnarins, anda fisksins og af fugls hráka. „Ekki fæ ég trúað þessu,“ mælti Skírnir. „Enginn hefur nokkurn tíma heyrt getið um dyn af hlaupi kattarins og ekki hafa konur skegg né fiskar andardrátt né björg rætur. Þessir hlutir eru einfaldlega ekki til.“ „Þess vegna tók mig mánuð að finna“ þá mælti dvergurinn.

Skírnir snéri aftur til Valhallar með örþunnan þráðinn fullur efasemda.

Æsir voru ekki síður vantrúaðir þega Skírnir snéri aftur með fjötrana, en Óðinn ákvað að reyna samt sem áður fjötrana vegna orðspors dvergsins.

Æsirnir plötuðu Fenri til að koma með sér til fjarlægs staðar sem kallaður var Lyngvi. Þegar þeir komu til Lyngva, spurðu þeir Fenri hvort hann væri ekki til í að reyna að slíta smá band sem þeir hefðu haft með sér, til að prófa styrk sinn.

Úlfurinn sagði: „Mér líst þannig á þennan dregill að enga frægð muni ég hljóta af að slíta svo mjótt band.“ En úlfinn grunaði að bandið væri gert með einhverjum töfrum, svo að hann fékkst ekki til að setja það á sig, nema einhver ásanna myndi legga hönd sína í munn hans að veði.

Enginn ásanna nema Týr þorði að leggja hönd sína í munn Fenris. Þegar Fenrir áttaði sig á að Gleipnir var gerður með göldrum, beit hann tönnunum saman og hönd Týs af.

Þegar ljóst var að máttur Gleipnis var svo mikill að Fernir gat ekki slitið hann, drógu æsir endann á þræðinum í gegnum hellu eina sem nefnist Gjöll, og festu helluna langt niður í jörð. Þá tóku þeir stórt bjarg og skutu enn lengra það hét þviti, og höfðu það fyrir festarhælinn. Þar mun Fenrisúlfur liggja til Ragnaraka.