Deskovristo

De Wikipedio

Deskovristo direktis grupo di personi qua serchas por arei o loki qui esis nekonocata por la kulturo de qua lu apartenas. Ofte la deskovristi havis la tasko kartografiar, konquestar e koloniigar la nova arei.

Famoza deskovristi esis:

Gramatikala revizo bezonata

Deskovri ed explori en mondo

[redaktar] En Azia

1245–1247 – Carpini, G. di Piano – voyajis kom sendero di papo til korto di kano en Karakorum.

1275–1292 – Marco Polo – voyajis de Bagdad tra Centr-Azia til Beijing.

1325–1352 – Ibn Battuta – voyaji til Persia, India e Chinia (videz Afrika).

1497–1498 – Vasco da Gama – deskovris marala voyo til India cirkum Afrika.

1508 – Lopez de Sequeira – tilvenis peninsulo di Malaka.

1512 – A. d’Abreu – deskovris Moluki.

1516–1517 – F. Perez d’Andrade – deskovris Riukiu-insuli en landvenis Chinia che Kanton.

1518 – de Gomez – unesma Europano en Borneo.

1521 – Fernão de Magalhães – tilvenis Filipini de esto dum voyajo cirkum mondo.

1579–1580 – Francis Drake – vizitis Ternate e Celebes.

1581 – Yermak Timofeyevich – komencis inkursi di kasaki til Siberia.

1643 – M. de Vries – deskovris Kurili, exploris rivi di Japonia.

1648 – Dejnev – cirkumvenis maxim estala peninsulo di Azia e deskovris (nuna) Bering-stretajo.

1654 – I. Habarov – tilvenis Amur e Mandjuria.

1690–1692 – E. Kämpfer – voyaji til Persia, India e Japonia.

1728 – J. Bering – tilvenis Kapo di Dejnev.

1734–1743 – Gmelin, Steller, Laptev, Chelyushkin, Bering, Chirikov – Rusa expediciono til Nord- e Nord-est-Siberia.

1761–1767 – Niebuhr – exploris Siria, Palestina, Arabia, Yemen e Persia.

1783 – Turner – vizitis Tibet e Bhutan.

1785–1788 – Lapérouse – navigis cirkum mondo, exploris Filipini e rivi di Chinia, Korea, Japonia ed Est-Siberia.

1809–1817 – J. L. Burckhardt – exploris Siria, Arabia e Sinai.

1820–1823 – F. P. Wrangel – exploris nordala rivo di Siberia.

1823–1830 – Ph. F. v. Siebold – exploro-voyaji til Japonia.

1828–1829 – G. A. Erman – exploris Siberia e Kamchatka.

1829 – A. von Humboldt – voyajo til Ural, Altai, Djungaria e medio di Kaspio.

1833 – A. Burnes – venis tra Hindukush-montaro.

1835–1848 – F. W. Junghuhn – explori en Java e Sumatra.

1843–1844 – M. A. Castrén – voyaji til Nord-Siberia.

1843–1850 – Y. A. Wallin – de Egiptia voyaji til Arabia e Siria.

1844–1846 – E. R. Huc, J. Gabet – voyajo tra Tibet.

1845–1849 – M. A. Castrén – voyaji til Nord-Siberia.

1854–1857 – H. & R. Schlagintweit – venis de India tra Karakorum til Chiniana Turkestan.

1855–1864 – F. W. Junghuhn – explori en Java e Sumatra.

1857 – P. P. Semenov – unesma Europano en Tienshan.

1859–1862 – Ph. F. v. Siebold – exploro-voyaji til Japonia.

1862 – W. G. Palgrave – venis tra Arabia de nord-westo a sud-esto.

1868–1871 – A. P. Fedchenko – exploris Turkestan.

1868–1872 – F. von Richthofen – explori en Chinia.

1870–1888 – N. Przewalski – quar voyaji til Centr-Azia.

1873–1875 – J. J. Rein – exploro-voyajo til Japonia.

1877–1890 – Széchényi, Kreitner, Loczy – vizitis Sud-Chinia, Tibet e Dopa-India(?).

1878–1879 – A. E. Nordenskiöld – navigis Nord-est-Voyo apud nordala rivo di Siberia til Stretajo di Bering.

1885–1886 – A. D. Carey – voyajis en West-Tibet, Sinkiang e Tamir.

1887–1890 – F. E. Younghusband – venis de Beijing tra Centr-Azia.

1889–1893 – A. O. Heikel – quar voyaji til Siberia.

1890–1892 – J. de Morgan – exploris Persia.

1894–1897 – Sven Hedin – voyajo til Tamir e Tibet.

1898–1901 – G. F. Ramstedt – exploro-voyajo til Mongolia e Chinia.

1899–1902 – Sven Hedin – voyajo til Tamir e Tibet.

1902–1904 – Merzbacher – exploro-voyajo til Tienshan-montaro.

1902–1911 – J. G. Granö – exploro-voyaji til Sud-Siberia, Mongolia ed Altai.

1903–1904 – MacDonald, Younghusband – vizitis Lhasa.

1904 – W. Filchner, A. Tafel – tilvenis fonto di Huangho.

1905 – G. F. Ramstedt – exploro-voyajo til Mongolia e Chinia.

1905–1906 – Bruce, Layard – venis de Kashmir tra Tibet, Kunlun e Gobi til Beijing.

1905–1908 – Sven Hedin – en Persia e Trans-Himalaya.

1906–1908 – C. G. E. Mannerheim – kavalkis de Turkestan tra Centr-Azia e Nord-Chinia til Beijing.

1906–1908 – Marc Aurel Stein – exploro-voyaji en Centr-Azia.

1907–1908 – Merzbacher – exploro-voyajo til Tienshan-montario.

1909–1912 – G. F. Ramstedt – exploro-voyajo til Mongolia e Chinia.

1909 – J. G. Granö – exploro-voyaji til Sud-Siberia, Mongolia ed Altai.

1912 – B. Raunkiaer – voyajo Nord-esta ed Interna-Arabia.

1913–1914 – F. De Filippi – voyajo til West-Himalaya e Karakorum.

1913–1916 – Aurel Stein – exploro-voyaji en Centr-Azia.

1913–1916 – J. G. Granö – exploro-voyaji til Sud-Siberia, Mongolia ed Altai.

1914–1924 – G. Andersson – geologiala ed arkeologiala explori en Chinia.

1919–1924 – R. Ch. Andrews – direktis quar exploristari en Chinia e Mongolia.

1920–1923 – Sten Bergman – direktis exploristaro en Kamchatka.

1921–1923 – Pereira – explori en Sud-Tibet.

1922 – F. M. Bailey – voyajo til Sud-Tibet e Bhutan.

1926 – Marc Aurel Stein – exploris Nord-west-Himalaya.

1926–1928 – Filchner – voyajo til Tibet e Nepal.

1927–1928 – E. Trinkler – voyajo til Karakorum, Kunlun e Tamir.

1927–1935 – Sven Hedin – voyajo til Centr-Azia.

1934–1938 – Filchner – voyajo til Tibet e Nepal.

1939–1940 – Filchner – voyajo til Tibet e Nepal.

[redaktar] En Afrika

1325–1352 – Ibn Battūta – voyajis en Est- e Centr-Afrika (videz Azia).

1485 – Diego Cão, Martin Benhaim – deskovris boko di Kongo-fluvio.

1486 – Bartolomeo Dias – navigis cirkum Kapo di Bona Espero.

1593 – Saldanha – tilvenis Kap Guardafuin.

1541 – E. da Gama – tilvenis Suez en Reda Maro.

1749–1754 – Adanson – en Senegambia.

1770 – Bruce – deskovris fonto di Blua Nilo.

1772–1776 – Sparrmann, Thunberg – exploris Sud-west-Afrika.

1793 – Browne – kom unesma Europano en Darfur.

1795–1797 – Mungo Park – voyajis de Gambia til Niger-fluvio.

1795–1802 – J. Barrow – vizitis Kaplando ed Oranje-fluvio.

1797–1800 – F. Hornemann – voyajis de Egiptia tra Murzuq e Bornu til Niger.

1803–1806 – Lichtenstein – voyajis en Kaplando e Bechuanalando.

1805–1806 – Mungo Park – voyajis de Gambia til Niger-fluvio.

1814 – Burckhardt – exploris Nubia.

1821–1822 – Cailliaud, Latorzec – exploris supra parto di Nilo.

1822–1824 – Denham, Clapperton, Oudney – venis de Tripolis til Chad-lago e Mandara.

1825–1826 – A. G. Laing – venis tra Ghadames ed In Salah til Timbuktu.

1831–1834 – Rüppel – voyajis en Kordofan ed Etiopia.

1837–1844 – fratuli di d’Abbadi – exploris Etiopia.

1848 – J. Rebmann, J. L. Krapf – deskovris Kilimandjaro e Kenia-monto.

1849 – David Livingstone – tilvenis Ngami-lago tra Kalahar.

1849–1851 – Magyar – exploro-voyaji en Angola.

1850–1855 – H. Barth – voyaji til Sahara e Sudan, deskovris Benue (1851).

1852–1854 – D. Livingstone – venis tra Sud-Afrika de Kap-urbo til Luanda.

1852–1854 – Silva Porto – venis tra Afrika de westo ad esto, de Angola til Rovuma-rivero.

1853–1856 – E. Vogel – voyajis en Chad e Wadai.

1854 – W. B. Baikie – navigis alonge Benue.

1854–1856 – D. Livingstone – venis tra Sud-Afrika de Luanda til Quelimane (Kilimane), deskovris aquo-falo di Victoria.

1855–1859 – du Chaillu – exploris areo di (nuna) Gabon.

1855–1875 – Munzinger – exploris Nubia ed Etiopia.

1857–1864 – W. B. Baikie – exploris areo di Niger.

1858 – Burton, Speke – deskovris Tangajika-lago e (Speke) Victoria-lago.

1858–1859 – D. Livingstone – deskovris Nyassa-lago e konoceskis voyo di Zambezi-fluvio.

1859–1861 – Duveyrier – exploris Sahara, Tunizia, Tripolitania e Fesania.

1860–1864 – Speke, Grant – venis de est-rivo til Victoria-lago ed Egiptia konoceskante ke la lago esas parto di aquaro di Nilo.

1860–1864 – Magyar – exploro-voyaji en Angola.

1861–1864 – v. Heuglin – voyajis en Etiopia e Bahr el-Ghazal.

1861–1863 – Baines, Chapman – exploris Sud-west-Afrika e Zambezi.

1864 – S. Baker – deskovris Albert-lago.

1864–1865 – v. d. Decken – voyajis en Somalilando.

1864–1865 – du Chaillu – exploris areo di (nuna) Gabon.

1865–1867 – G. Rohlfs – venis en Nord-Afrika de Tripolis tra Bornu til Lagos.

1867–1873 – David Livingstone – exploris fonti di Kongo-fluvio, deskovris Bangweúlu- e Mweru-lago, Luapula e Lualaba.

1868 – Erskine – exploris Limpopo-rivero.

1869 – G. Rohlfs – exploris deserto di Libia.

1869–1870 – G. Schweinfurt – voyajis en Bahr el-Ghazal ed aquo-dividanta areo inter Nilo e Kongo.

1869–1874 – G. Nachtigal – venis tra Tibest til Chad-lago e adavane til Darfur e Kordofan.

1871–1872 – H. M. Stanley – exploris kun Livingstone medio di Tanganjika.

1872–1876 – Holub – exploris Bechuanalando e Zambezi.

1872–1875 – V. L. Cameron – konoceskis ke Tanganjika esas parto di Kongo-aquaro.

1873–1874 – G. Rohlfs – exploris deserto di Libia.

1873–1875 – Falkenstein, Güssfeldt, Pechuel-Lösche – voyajis en Loango.

1874–1876 – P. Pogge – venis til fonti di Kasai tra Angola.

1874–1887 – W. Junkers – exploris supra parto di Nilo e aquo-dividanta areo inter Nilo e Kongo.

1875 – O. Lenz – exploro-voyajo til Gabon.

1876–1877 – H. M. Stanley – venis de Nyangve alonge Kongo til boko di fluvio.

1877–1879 – S. Pinto – venis tra Sud-Afrika de westo ad esto.

1877–1879 – Zweifel, Moustier – deskovris fonti di Niger-fluvio.

1879–1880 – O. Lenz – venis en Sahara de Tanger tra Timbuktu til Senegambia.

1879–1886 – E. R. Flegel – voyajis en Adamaua e Benue.

1880 – P. Matteucci, Massari – venis de Egiptia tra Bornu til Gulfo di Guinea.

1881–1882 – H. v. Wissmann – venis tra kontinento de Luanda til Sadan.

1884–1885 – Capello, Ivens – voyajo en Sud-Afrika de Mossamedes tra Zambezi e Lualaba til Quelimane (Kilimane).

1886–1887 – H. v. Wissmann – venis de Kongo-fluvio tra Kasai e Baluba til Mozambik.

1886–1887 – Holub – exploris Bechuanalando e Zambezi.

1887–1888 – Teleki, von Höhnel – deskovris Rudolf- e Stefanie-lagi.

1888–1890 – Zintgraff – voyajis de Kamerun til Benue-rivero.

1889 – H. Meyer – duktis exploristaro til Kilimandjaro ed acensis unesme sur monto-kolmo.

1890–1991 – Bricchetti-Robecchi – exploris Somalilando.

1890–1892 – P. F. Monteil – venis de St-Louis tra Chad-lago til Tripolis.

1892 – O.Baumann – konoceskis ke Kagera esas fonto-rivero di Nilo.

1893–1894 – v. Goetzen – vizitis Ruanda, deskovris Kivu-lago.

1893–1894 – S. Passarge, Üchtritz – exploris areo di Benue ed Adamaua.

1896–1899 – S. Passarge – exploris areo di Ngam.

1898–1900 – P. F. Foureau – venis de Aljeria tra Niger, Chad-lago, Shar ed Uëlle til delto di Kongo.

1898–1900 – Lemaire – exploris sudal parto di Kongo-aquaro.

1902–1904 – Chevalier – exploris areo di Shar e Chad.

1903–1905 – L. Schultze – voyajis en Nama-lando e Kalahar.

1904–1906 – K. Uhlig, F. Jaeger – exploris formi e vulkani di granda fos-sinkuro en Est-Afrika.

1904–1906 – L. Frobenius – duktis exploristaro en aquaro di Kongo.

1905 – E. F. Gautier, Chudeau – venis tra Sahara (en Touat) til Niger-fluvio.

1906 – Harding – deskovris font-areo di Zambezi.

1911 – H. Meyer – vizitis Ruanda e Burundi.

1911 – King – exploris Tibest.

1912–1917 – S. Tilho – exploris montari di Sahara, precipue Tibest.

1913–1916 – Hubert – exploro-voyaji en West-Sudan.

1917 – Blaizot – exploris areo di Tibest.

1922–1923 – O. Olufsen – exploris areo di Ahaggar.

1923 – Bruneau de Laborie – venis tra sudala parto di deserto di Libia til Kufra.

[redaktar] En Centra- e Sud-Amerika

1492 – Kristoforo Kolumbo – land-venis en Bahama, Kuba e Haiti.

1493–1504 – Kristoforo Kolumbo – pluse tri voyaji til Centr-Amerika e nordala rivo di Sud-Amerika.

1499–1500 – A. Hojeda, A. Vespucci – navigis til nordala rivo di Sud-Amerika, deskovris boko di Orinoco.

1500 – V. Y. Pinzón – deskovris boko di Amazon.

1500 – Pedro Álvares Cabral – driftis til rivo di Brazilia.

1501 – Pinzón, Diaz de Solís, Vespucci – komencis voyaji qui duktis alonge rivo di Brazil sude til La Plata.

1513 – Vasco Nuñes de Balboa – venis tra istmo di Panama til rivo di Pacifiko.

1517 – F. F. de Córdoba – deskovris Yukatan.

1520 – F. Magalhães – navigis cirkum sudala kapo di Sud-Amerika til Pacifiko.

1525–1530 – D. de Almagro – venis tra Atamaca-deserto, partoprenis en konquesto di Peru.

1530–1538 – F. Pizarro – konquestis (nuna) Peru (1532–1533), fondis Lima.

1536–1538 – G. Jiménez de Quesada – exploris nordala parto di Andi, fondis Bogotá.

1535–1537 – D. de Almagro, P. de Valdivia – konquestis (nuna) Chili.

1541 – F. de Orellana – voyajis de Peru alonge Amazon til Atlantiko.

1616 – Schouten, Le Maire – navigis cirkum Kapo Horn.

1744 – C. M. de la Condamine – voyajis alonge Amazon til Pará.

1799–1804 – A. v. Humboldt – exploris nordala parto di Sud-Amerika e Mexikia.

1831–1836 – Charles Darwin – exploris Patagonia, Lando di Fairo e Galápagos.

1899–1927 – Erland Nordenskiöld – multa exploro-voyaji en interna parti di Sud-Amerika.

1911–1951 – R. Karsten – voyaji en Gran Chaco, Peru e Bolivia.

1928–1953 – V. Auer – vasta explori en Lando di Fairo e Patagonia.

[redaktar] En Nord-Amerika

981– 982 – Erik la Reda – deskovris Grenlando.

999–1000 – Leifr Eiríksson – navigis til Nord-Amerika, Vinlando.

1472 – J. Scolvus – duktis deskovristaro til boko di St. Lawrence-rivero.

1497 – G. Cabot(o) – vizitis rivo di Labrador.

1513 – J. Ponce de León – voyajis en Florida.

1519 – Hernán Cortés – konquestis Mexikia.

1527 – P. de Narváez – voyajis en areo a westo de Florida.

1527–1536 – Álvar Núñez Cabeza de Vaca – exploris rivi di Gulfo di Mexikia inter Mexikia e Florida.

1535 – Jacques Cartier – vizitis boko di St.Lawrence-fluvio.

1539–1542 – H. de Soto – deskovris Mississippi-fluvio, exploris sud-estala parti di (nuna) Usa.

1540–1542 – F. V. de Coronado – venis kun lua homuli en Arkansas e vizitis Colorado-kanyono(?).

1598 – J. de Onato – voyajis en (nuna) Nova Mexikia.

1603–1615 – Samuel de Champlain – fondis kolonio che boko di St.Lawrence-fluvio, exploris la fluvio ed aquaro til Huron-lago, deskovris Champlain-lago.

en komenco di 17ma yar-cento – Brébeuf, Mesnard – voyajis en Granda Lagi.

1659 – P. E. Radisson – exploris medio di Supra-Lago e fonti di Mississippi-fluvio.

1668–1671 – J. Marquette – exploris supra parto di Mississippi.

1669–1680 – R. C. de la Salle – deskovris Niagara-aquofalo, exploris medio di Michigan-lago e Mississippi.

1673 – Jolliet Marquette – voyajis de supra parto til meza parto di Mississippi.

1682 – la Salle – voyajis alonge Mississippi til Gulfo di Mexikia.

1675–1687 – Duluth – exploris medio di Montreal e Supra-Lago.

1698–1720 – J. le Moyne – exploris infra parto di Mississippi, fondis Nov-Orleans.

1701 – A. de la Mothe Cadillac – exploris medio di supra-Mississippi.

1734–1748 – Verennes – voyajis kun filiuli en Roka-Montaro en che lagi di Kanada.

1748–1751 – P. Kalm – exploris Allegheny-montaro.

1769–1772 – S. Hearne – voyajis en nord-estal parti di kontinento.

1778 – James Cook – navigis che nord-estal rivo di kontinento.

1789 – A. Mackenzie – venis de Athabasca-lago alonge Mackenzie-rivero til rivo di Arktika Maro.

1789–1801 – D. Thompson – exploris Westa-Kanada.

1792 – Vancouver – igis mapi por nord-estala rivo di kontinento.

1792–1793 – A. Mackenzie – travenis Kordilieri di Kanada.

1804–1806 – Clark, Lewis – duktis exploristaro tra Roka-Montaro til rivo di Pacifiko.

1819–1827 – J. Franklin – igis mapi por nordala rivo di kontinento.

1824 – J. Bridger – kom unesma Europano che Granda Salo-Lago.

1826 – J. S. Smith – exploris medio di Granda Basin.

1829–1833 – John & James Ross – exploris arktika arkipelago, en 1831 trovis magnetala nord-polaro.

1838–1854 – J. Ch. Frémont – vasta explori en westala parti di Usa.

1850–1854 – R. J. M’Clure – konoceskis ke Nord-westal Voyo existas.

1903–1906 – Roald Amundsen – navigis Nord-westal Voyo de komenco til fino.

[redaktar] En Australia

1601 – Manuel Godinho de Erédia – (forsan) unesma Europano en Australia, vizitis Melville-insulo.

1605 – W. Janszoon – vizitis bayo di Carpentaria.

1606 – L. V. de Torres – navigis tra stretajo inter Nova-Guinea ed Australia, nuna Stretajo di Torres.

1642 – Abel Tasman – deskovris Tasmania (Van Diemen -lando).

1770 – James Cook – navigis til Botany Bay.

1798–1799 – G. Bass, M. Flinders – konoceskis ke Tasmania esas insulo.

1801–1803 – M. Flinders – navigis til sudala ed estala rivo, deskovris Granda Koralo-Rifo, startis uzar nomo “Australia” vice “Nova Holando”.

1813 – Blaxland, Wentworth, Lawson – travenis Blua Montaro, deskovris Lachlan- e Macquarie-riveri.

1827 – A. Cunningham – exploris montaro e rivo inter Newcastle e Brisbane.

1828–1830 – Ch. Sturt – exploris Murray- e Murrumbidge-riveri.

1831–1845 – Th. Mitchell – exploris aquaro di Murray-Darling.

1839 – J. Eyre – deskovris Torres-Lago, Flinders-monti ed Eyre-Lago, venis tra bordo di Victoria-deserto til Albany.

1844–1846 – Ch. Sturt – venis alonge Murray-rivero interna-lando e til boko di Cooper Creek.

1844–1846 – L. Leichhardt – venis de Brisbane til Port Essington en Arnhem-lando.

1848 – L. Leichhardt – exploristaro duktita da Leichhardt desaparis dum voyo tra kontinento.

1855 – A. Gregory – exploris Victoria-Lago e West-Australia.

1860–1861 – Robert O'Hara Burke, William John Wills – venis de medio di Melbourne til bayo di Carpentaria, li perisis retrovenante.

1860 – J. Stuart – venis tra kontinento weste Eyre-Lago til Arnhem-lando.

1872 – E. Giles – deskovris Amadeus-Lago.

1873–1874 – P. Warburton – venis de Alice Springs til westala rivo che De Grey -fluvio.

1874 – fratuli di Forrest – venis de westala rivo til telegramo-lineo.

1875–1876 – E. Giles – venis de Torres-Lago tra West-Australia til Perth ed avane til Alice Springs.

1879 – A. Forrest – exploris areo di Kimberley en Nord-est-Australia.

1885–1886 – D. Lindsay – exploris West-Australia.

1896 – D. Carnegie – venis de Coolgardie til boko di Fitzroy-fluvio ed areo di Kimberley.

1901 – Gillen, Spencer – exploris aboriginali di Centr-Australia.

1901–1902 – J. W. Gregory – exploris medio di Eyre-Lago.

1902 – R. Maurice, W. R. Murray – venis tra kontinento de Fowler-bayo til Cambridge-bayo.

1904 – Wells, George, Basedow – exploris montari di interna parti di kontinento.

1908–1909 – S. Weston – exploris interna parti di Nord-est-Australia.

[redaktar] En Oceania

1521 – Magalhães – deskovris Mariani.

1525 – D. da Rocha – deskovris Karolini.

1568 – A. De Mendaña – navigis de Peru til Salomon-insuli.

1616 – J. le Maire, W. Schouten – deskovris Tonga e Samoa-insuli.

1643 – Abel Tasman – deskovris Nova-Zelando, Tonga e Fidji-insuli.

1721 – J. Roggeveen – deskovris Pasko-insulo e Samoa-insuli.

1774 – James Cook – deskovris Nova-Kaledonia.

1778 – J. Cook – navigis til Havayi-insuli.

[redaktar] En Arktiko

1517 – S. Cabot(o) – venis til Hudson-stretajo.

1576–1578 – M. Frobisher – deskovris Baffin-lando.

1585–1587 – J. Davis – exploris rivi di Grenlando.

1594–1597 – W. Barents – deskovris Urso-insulo e Sumito-monti.

1610–1611 – H. Hudson – exploris Hudson-bayo.

1742 – Chelyuskin – deskovris maxim nordala peninsulo di Siberia.

1819–1820 – W. Parry – venis til Melville-insulo.

1831 – J. C. Ross – konoceskis loko di magnetala nord-polaro en Boothia Felix -peninsulo.

1850 – R. M’Clure – konstatis existo di Nord-est-Voyo.

1878–1879 – A. E. Nordenskiöld – navigis alonge Nord-est-Voyo.

1891–1892 – R. Peary – arivis til punto 84˙ 17’ N en Ellesmeer-lando.

1893–1896 – F. Nansen – arivis til punto 86˙ 4’ N en Nova-Siberia-insuli.

1903–1906 – R. Amundsen – navigis Nord-est-Voyo de esto a westo.

1909 – R. Peary – arivis proxim norda-polaro.

1913–1915 – B. Vilkitski – navigis Nord-est-Voyo de esto a westo.

1918–1920 – R. Amundsen – navigis Nord-est-Voyo de westo ad esto.

1926 – R. Byrd – flugis de Sumito-monti til norda-polaro.

1926 – Nobile, Amundsen, Ellsworth – flugis de Sumito-monti til Alaska supre norda-polaro.

1928 – Nobile – flugis per aeronavo de Sumito-monti til Franz Josef -lando e norda-polaro.

1950–1951 – M. Somov – experimenti sur glacio inter Bering-stretajo e norda-polaro.

1958 – Atomala submarini “Nautilus” e “Skate” – navigis tra norda-polaro infre glacio.

[redaktar] En Antarktiko

1819–1821 – F. v. Bellingshausen – navigis unesme cirkum Antarktiko, deskovris Pyotr 1ma -insulo ed Aleksandr 1ma -lando.

1831–1832 – J.Biscoe – navigis cirkum Antarktiko, deskovris Enderby-lando e Biscoe-insuli.

1839–1841 – Ch. Wilkes – exploris rivo di Wilkes-maro cirkume 2.700 km.

1840–1842 – J. C. Ross – deskovris Victoria-lando e Ross-maro.

1898–1899 – C. Borchgrewink – pasigis vintro sur Antarktiko.

1901–1904 – R. Scott – duktis Discovery-exploristaro til punto 82˙ 17’ S.

1908–1909 – E. Shackleton – arivis punto 88˙ 23’ S.

1910–1912 – R. Amundsen – arivis suda-polaro ye decembro 1911.

1910–1912 – R. Scott – arivis suda-polaro ye januaro 1912, perisis retrovenante.

1911–1914 – D. Mawson – deskovris Rejino Mary -lando e George 5ma -lando.

1929 – R. Byrd – vizitis suda-polaro per aeroplano.

1935 – L. Ellsworth – flugis tra Antarktiko de Weddell-maro til Ross-maro.

1958 – E. Hillary – vizitis suda-polaro ye 3 di januaro.

1957–1958 – V. Fuchs – venis tra polaro de rivo til rivo.

1960–1961 – A. Havola – venis de Weddell-maro til suda-polaro.

Kategorio: Deskovristi

We provide Linux to the World