Aktivni ugljen
Izvor: Wikipedija
Aktivni ugljen (E 153) je općenito naziv za tvari koje sadrže ugljik, a koje su nastale iz ugljena, i koji imaju izrazito veliku površinu (1 gram ima otprilike površinu od 500m2) i zbog toga se koristi u mnogim tehnološkim procesima
[uredi] Proizvodanja
Aktivni ugljen može se dobiti iz dva različita procesa iz raznih tvari koje sadrže ugljik.
- fizikalna reaktivacija - prekursor se prevodi u aktivni ugljen uz pomoć plinova korištenjem jedne ili kombinacijom dvaju općenitih reakcija (karbonizacija i aktivacija/oksidacija)
- kemijska aktivacija - impregnacija različitim kemikalijama
[uredi] Primjena
Koristi se u mnogim područjima ljudske djelatnosti. Neke od djelatnosti: medicina, zračni filteri (u gas maskama), tretiranje otpadnih voda, ekstrakcija metala, i pročišćavanje otpadnih voda.
[uredi] Medicina
Medicinski ugljen (lat. Carbo medicinalis) je zapravo aktivni ugljen dobiven žarenjem iz različitih organskih otpadaka: Iz mesa (Carbo animalis), iz krvi (Carbo sanguinius), drva (Carbo ligni) uz dodatak sredstva za aktiviranje (različiti anorganski spojevi). Medicinski je ugljen nespecifični intestinalni adsorbens. Djelatno adsorbira velik broj organskih i anorganskih otrova, boja, mikroorganizme i njihove toksine te mnoge lijekove. Medicinski se ugljen ne resorbira i ne metabolizira. Medicinski ugljen dokazano je učinkovit u liječenju crijevnih zaraza. Medicinski je ugljen lijek izbora u terapiji proljeva i nadutosti, jer je potpuno neškodljiv i nema nuspojava. Njegova je prednost u odnosu na druge preparate što se može primjenjivati i kod djece. Dolazi u obliku granula ili tableta.
Napomena:Ovaj tekst ili jedan njegov dio je preuzet s internetskih stranica Farmakologija. Vidi Dozvola Farmakologija.com.
