Rabino

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Rabino (do hebraico clásico רִבִּי ribbi; no hebraico moderno רַבִּי rabbi) dentro do xudaísmo significa " profesor, mestre " ou literalmente "gran". A palabra "Rabbi" ("Meu Mestre") deriva da raiz hebraica Rav, que no hebraico bíblico significa "gran" ou "distinto" (en coñecimento).

No xudaísmo, Rabino é un título empregado para distinguir aquele que ensina, aquele que ten a autoridade dos doutores da Torá ou aquele apontado pelos líderes relixiosos da comunidade. Hoje os rabinos son os responsables polo ensino e aplicación dos ensinamentos do xudaísmo. Ao contrário doutras relixións, o rabino non é un sacerdote, non sendo estritamente preciso para a realización da maioría dos actos do ciclo de vida xudaico, como o casamento, bar-mitzvá, sepultamentos, etc. Os únicos actos que exixen a participación dun rabino son o xet (divórcio) e litíxios que exijan a decisión dun tribunal rabínico.

No entanto, en nosos días, en gran parte pela laicización da comunidade xudaica, os rabinos asumiron o papel de condutores da maior parte das cerimonias relixiosas. Ainda así, no xudaísmo non há a figura do "representante de D-us" ou de unha persoa con un contacto especial coa divindade, pous cada indivíduo é considerado como dotado de unha ligación direta con D-us.