Paraíso
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Atención: Este artigo precisa un traballo de revisión.
revisión formato e contido
Por favor vexa a lista de Artigos con problemas e mellóreo de acordo coas indicacións que aparecen nesa páxina. Cando os problemas se resolvan retire esta mensaxe e borre a páxina da lista de artigos con problemas, pero por favor non quite esta mensaxe ata que estea todo solucionado.
Juan Luís Lozano Antonio Zancajo (guitarra) Mario Gil (teclados) Gregorio Pérez (baixo ) Enrique Sánchez (guitarra) Paco Díez (batería)"
| Paraíso | |
|---|---|
{{{caption}}} |
|
| Información | |
| Orixe | Madrid |
| País | España  |
| Período | 1979-1980 |
| Xénero(s) | Pop |
| Selo(s) discográfico(s) | Zafiro |
| Membros | Fernando Márquez "El Zurdo"
Juan Luís Lozano Antonio Zancajo (guitarra) Mario Gil (teclados) Gregorio Pérez (baixo ) Enrique Sánchez (guitarra) Paco Díez (batería) |
| Antigos membros | |
| Web oficial | |
Paraíso foi unha banda española de música pop formada a finais de os 70, liderada por Fernando Márquez "El Zurdo". Tras a disolución do grupo no outono de 1980, "El Zurdo" fundaría un ano máis tarde, un novo grupo, La Mode, xunto a Antonio Zancajo (guitarra) e Mario Gil (teclados).
Índice |
[editar] Quen estivo en Paraíso?
O grupo Paraíso xurdiu como unha idea de Fernando Márquez, "el Zurdo" tras a disolución do grupo Kaka de Luxe. Tivo diferentes formacións, aínda que a máis estable, que gravou o EP da discográfica Zafiro (co Para Tí e a Estrella de la Radio) incluía como cantantes ao Zurdo e Juan Luís Lozano e como músicos a Antonio Zancajo (guitarra), Mario Gil (teclados), Gregorio Pérez (baixo), Enrique Sánchez (guitarra) e Paco Díez (batería). En diferentes momentos do grupo formaron parte de Paraíso Isabel San Gabino (que logo lideraría os Rebeldes-Bólidos), Carlos e Sergio Entrena (logo Ejecutivos Agresivos...), María Portuondo, María do Mar Dorado e Manolo Martínez. Fixeron coros no EP e en varios concertos Olvido Gara (Alaska) e Carmen Madirolas (Rebeldes-Bólidos) e ao comezo estivo tamén Carlos Berlanga.
[editar] O grupo en poucas palabras
Foi o primeiro grupo declaradamente pop da Movida madrileña aínda que non alcanzou o éxito de Alaska y los Pegamoides, Nacha Pop, Los Secretos ou Radio Futura. A súa presentación foi o 28 de Marzo de 1979 no Teatro Martín, aínda que previamente actuaron baixo diversos nomes (Rudi Soplapollas e os Obtusos, Cadillac Mentolado, Gilda e os Garbos). Aínda que en directo non tiveron un son de calidade (nunca dispuxeron de management nin sonorización estable) tocaron en público en máis de corenta ocasións, na maioría dos grandes eventos e lugares emblemáticos da movida madrileña (concerto de Canito, Salga "Sol", Teatro "Alfil", Teatro "Martín", sala "El Escalón", Centro Cultural de Prosperidad, Praza Maior...) e coa maioría dos grupos da nova onda (Pegamoides, Nacha Pop, Geny e os Bumerang, Bólidos, Toss-Secretos, Bulldog, Sidecar, Coyotes, Mario Tenia, etc.), algúns dos cales foron retransmitidos por radio e televisión. Gravaron co selo Zafiro un EP en outubro de 1979 (produciuno de modo non oficial Manolo Tena) que se presentou na sála "Sol" o 15 de Abril de 1980, por desavinzas coa casa de discos non se publicou o lp de doce cancións, que xa estaba en preparación (e as maquetas gravadas desde Febreiro). Este lp circula de modo non oficial entre os coñecedores da Movida e intentouse en varias ocasións remasterizarlo e publicalo. En xuño de 1980 gravan para TVE (Popgrama) catro cancións (Makoki, Vacacións na Morgue, Carolina e Lipstick) producidas por Carlos Tena que se editarán no selo Novos Medios, en 1983 nun EP semi-pirata (posto que o grupo aínda estaba baixo contrato coa discográfica Zafiro). Paraíso caracterizouse por un pop ecléctico, unhas letras provocadoras e variadas (que se deben ao Zurdo e Juan Luís Lozano) e por un repertorio moi extenso e variado. A súa canción máis famosa, Para Tí editouse en moitos CD recompilatorios da Movida madrileña e en certo xeito converteuse nun himno daquela época. O 2 de Outubro de 1980 na sála "Sol" fíxose a despedida de Paraíso (a primeira) seguida en marzo de 1981, en Camiños, pola definitiva, na que Paraíso actuou como cuarteto (O Zurdo, Antonio, Mario e Paco), incluíronse xa temas que logo formarían parte do repertorio da Mode xunto aos principais de Paraíso. El Zurdo, Antonio e Mario formaron posteriormente A Mode.
[editar] As cancións de Paraíso
Paraíso caracterizouse pola riqueza das súas letras, que reflectían as vicisitudes do Madrid do primeiro postfranquismo. Para acceder ao repertorio do grupo tal como publicouse nos diversos folletos e fanzines que confeccionaba O Zurdo podes consultar a páxina case-oficial do grupo en: [1]
Estes son os títulos:
ARCISON SINCRONICUS
CAROLINA (Y AL FINAL)
CRIMEN PASIONAL
EL HORROR DE JONESTOWN
ESTRELLA DE LA RADIO
JET ACCION
JUSTO LO QUE NECESITO
LA ALEGRIA DE MORIR
LA PLUMA ELECTRICA
LIPSTICK
MAKOKI
MONGOLOIDE
TAGANANA SONG
NO QUiERO MIRAR (OTRA VEZ ATRAS)
NO TE EQUIVOQUES
PARA TI
¿QUE ES LO QUE ME PASA BEIBI?
ROCK PARA VITORICHI
SE UNA CHICA DE HOY
TIO ¿ME PUEDES PRESTAR?
TODO EL MUNDO CONSIGUE TRIUNFAR
VACACIÓNES EN LA MORGUE
[editar] Algúns enlaces
- A páxina do Zurdo coa historia da banda (aparece logo da que dedica a Kaka de Luxe) [2]
- A páxina case-oficial (participaron nela a maioría dos membros da banda) con moito material, tamén gráfico (incluíndo páxinas sobre os compoñentes, carteis, fanzines) [3]
- A páxina de Bebitosis con moitos datos sobre a movida e tamén sobre o grupo [[4]]
