Loa
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
A loa ("louvanza") é un tipo de prólogo teatral que pretende lograr o favor do público. Apareceron cos primeiros autos sacramentais e convertíronse logo en parte das obras seculares.
Na forma, estas pezas non presentan complexidade dramática, botándose en falta especificacións espaciais, temporais e elementos escénicos. Represéntanse diante do pano e en espazo neutro. Os seus personaxes son tipos convencionais coñecidos polo público, ou figuras alegóricas, caracterizadas por un mínimo de trazos.
A loa ten antecedentes xa na literatura dramática grega e romana. Cinco trazos, algúns coincidentes co entremés axudan a definir este xénero:
- Brevidade: (2 a 12 minutos)
- Dependencia: carácter preliminar, precede e introduce a obra principal.
- Entretemento realizado con diversos recursos cómicos.
- Pragmatismo: realiza os cometidos de exordio no discurso co fin de crear silencio, captar a benevolencia e suscitar o interese do público.
[editar] Exemplos
- No teatro contemporáneo, a obra Romance do cristiano e do mouro da Franqueira, de Ramón Cabanillas, glorifica a través dun diálogo á Virxe María.
