Lingua luvita
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
O luvita é unha lingua anatolia emparentada co hitita-nesita e co palaíta. Falouse no sur de Anatolia no II e no I milenario antes da nosa era. Sobreviviu á caída do Imperio hitita e dela derivaron o milio, e logo o licio.
Ao contrario do hitita-nesita e do palaíta, non foi demasiado influenciada polo hatti, que non será polo tanto un substrato do luvita.
A lingua luvita, minoritaria no seo da administración hitita, escribiuse por medio da escritura cuneiforme. Con todo, a partir do século -XV desenvolveuse unha escritura particular, chamada hitita xeroglífico e a maioría das inscricións, de carácter esencialmente documental, que empregan esta escritura transcriben un dialecto do luvita. Atopáronse inscricións en luvita xeroglífico no norte da actual Siria, de época tan recente como o século -VI. Estes xeroglíficos hititas non semellan estar emparentados cos xeroglíficos exipcios ou cretenses e considéranse unha invención local.
