Fenrir
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Mitoloxía nórdica | |
---|---|
Æsir (deuses) | Andhrímnir, Balder, Bor, Bragi, Búri, Byleist, Dagr, Delling, Forseti, Heimdall, Hermod, Höder, Hœnir, Kvasir, Lodur, Magni, Meili, Modi, Odr, Odín, Ríg, Thor, Tyr, Vali, Ve, Vidar, Vile |
Ásynjur (deusas) | Bil, Eir, Frigg, Fulla, Gefjon, Gna, Hela, Hlín, Iðunn, Jord, Lofn, Nanna, Nótt, Saga, Sif, Sigyn, Sjöfn, Snotra, Sol, Syn, Var, Vor, Þrúðr |
Vanir (deuses e deusas) |
Freyr (Yngvi), Freia, Gullveig, Nerthus, Njord, Ullr, Vana |
Norns (destino) | Urd, Verdandi, Skuld |
Valquirias | Brynhildr, Göndul, Gunnr, Hildr, Hlaðgunnr, Róta, Skuld, Sigrdrífa, Sigrún, Skögul, Sváva, Þrúðr |
Elfos | Beyla, Byggvir, Dokkalfar, Volund |
Jotuns (xigantes) | Ægir, Angurboda, Baugi, Beli, Bergelmir, Bestla, Billing, Bolthorn, Bor, Elli, Farbauti, Fenja, Fjalar, Fornjót, Geirrod, Gerd, Gjalp, Greip, Gilling, Grid, Gunnlod, Gymir, Hel, Hræsvelgr, Hrod, Hrungnir, Hymir, Hyndla, Hyrrokkin, Jarnsaxa, Kari, Laufey, Loki, Mani, Menja, Modgunn, Mundilfari, Muspel, Mökkurkalfe, Narve, Olvaldi, Ragnhild, Ran, Rind, Rym, Skaði, Snær, Suttung, Surtur, Thokk, Thiazi, Thrudgelmir, Thrym, Utgardaloki, Vafthruthnir, Ymir |
Ananos | Alvis, Andvari, Berling, Brokk, Durin, Dvalin, Eitri, Fafnir, Fjalar, Galar, Gandalf, Hjuki, Hreidmar, Litr, Lofar, Nordri, Sudri, Austri and Vestri, Nyi e Nidi, Otr, Regin, Sindri |
Persoas | Adils, Agne, Ask, Aslaug, Björn Ironside, Bödvar Bjarki, Berserkers, Domalde, Draugr, Dyggve, Egil, Einherjar, Embla, Erik e Alrik, Fjölnir, Frodi, Glam, Grimhild, Gylfi, Haddingjar, Hagbard e Signy, Haki,Halfdan, Halfdan o Vello, Harald Hildetand, Hedin, Helgi Hundingsbane, Hjalmar, Hrólf Kraki, Hugleik, Hvitserk, Ingeborg, Ingjald, Jorund, Karl, Krimhild, Lif, Liftrasir, Marmennill, Nór, Ottar, Raum o Vello, Roskva, Sigar, Siggeir, Sigmund, Signy, Sigurd, Sigurd Ring, Sinfjötli, Skagul Toste, Skirnir, Sveigder, Svipdag, Thjálfi, Vanlade, werewolf, Völva, Yngvi e Alf, Yrsa |
Animais | Alsviðr, Arvak, Audhumbla, Eikthyrnir, Fenrir, Freke, Garm, Geri, Grani, Gullmani, Gullinbursti, Gullinkambi, Gulltopp, Hati, Heiðrún, Hildisvini, Hofvarpnir, Hrimfaxi, Hugin, Jörmungandr, Lindorm, Midgard, Munin, Managarm, Nidhogg, Ratatosk, Skinfaxi, Skoll, Sleipnir, Svadilfari, Sæhrímnir, Tanngnjost, Tanngrisnir, Veðrfölnir |
Lugares | Álfheim, Ásgard, Barrey, Bifrost,
Bilskirne, Breidablik, Elivagar, Eliudnir, Fensalir, Fólkvangr, Gimli, Ginnungagap, Gjallar Brigde, Gjöll, Gladsheim, Glasir, Glitnir, Gnipa, Himinbjörg, Hindarfjall, Horgr, Idavoll, Jotunheim, Ironwood, Hlidskjalf, Midgard, Muspelheim, Mirkwood, Nastrond, Niflheim, Noatun, Sessrúmnir, Singasteinn, Slidr River, Sökkvabekkr, Thrudvang, Thrymheim, Utgard, Valhall, Vanaheim, Hvergelmir, Vigrid, río Vimur, Vingolf, Ydalir, Yggdrasil |
Artefactos | Andvarinaut, Brisingamen, Draupnir, Eldhrímnir, Gand, Gjallarhorn, Gleipnir, Gram, Grotte, Gungnir, Helgrind, Helskor, Megingjord, Misteltein, Mjölnir, Naglfar, Odrörer, Þviti, Reginnaglar, Hringhorni, Skidbladnir, Tyrfing |
Culto | Blót, Horgr, Sacrificio humano, Seid, Sumbel, Templo de Uppsala, Völva, Yule |
Nome propio. Lobo da mitoloxía nórdica.
Tamén chamado Fenris. Irmán da serpe Jörmungandr e da deusa Hela. Fillo do deus Loki e a xigante Angur. Vivía cos Æsir e tan só Týr se atrevía a alimentalo. Os deuses, vendo cómo día a día creía e se facía máis temíbel, tentaron encadealo con diversas cadeas (coma Loeding e Drómi) que a besta rompía sen dificultade.
Odín ordeou ós gnomos que fabricasen unha cadea irrompíbel. Éstes forxaron a Gleipnir. Fenrir dixo que só se deixaría encadear con Gleipnir se, coma garantía, un dos deuses puña unha man entre as suas fauces. Só Týr tivo valor para facelo. Pero cando o lobo se viu atrapado e incapaz de rachar a Gleipnir arrancou dunha bocada a man de Týr.
Entón os Æsir colleron o extremo da cadea e asegurárona a unha gran rocha do fondo da terra chamada Þviti e cravaron unha espada ata o mango atraverso da boca de Fenrir. Así permanecerá o lobo berrando e botando escuma pola boca (ca que se forma o río Vón) ata o Ragnarök, momento no que se soltará das súas ataduras e matará a Odín, sendo a continuación matado polo fillo deste, Vidar.