Entoprocta
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
| Entoprocta | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Clasificación científica | ||||||||
|
||||||||
| Familias | ||||||||
|
Os entoproctos (Entoprocta, do grego entos, interior, e proktos, ano) son un filo de animais acuáticos de 0,5 a 5,0 mm. Presentan uns tentáculos e pódense distinguir doutros animais semellantes pola posición do ano, que queda incluído na coroa tentacular. Son animais sésiles parecidos o grupo dos hidroideos, a maioría son mariños, aínda que existe algún xénero de auga doce (como Urnatella).
Índice |
[editar] Morfoloxía
O corpo destes animais lembra a forma dun cáliz semiesférico co seu pedúnculo delimitado por una coroa de tentáculos ciliados que contén no seu interior catro aberturas: a boca, o nefridioporo, o gonoporo e o ano. O pedúnculo fixa o animal ao resto da colonia e del saen outros pés para formar os estolóns que unen uns individuos con outros.
Ao ser animais pseudocelomados carecen de aparato circulatorio e tampouco teñen aparato respiratorio. O aparato excretor está formado por túbulos protonefridiais que se unen antes de acadar o nefridioporo.
[editar] Aparato dixestivo e alimentación
Os entoproctos son animais filtradores xa que teñen alimentación ciliar. A rexión glandular do estómago secreta enzimas e moco que van captando partículas (diatomeas, protozoos, detritos, etc.) que chegan á boca gracias aos cilios dos tentáculos que a rodean.
O tubo dixestivo está curvado en forma de "U" e ocupa case todo o cáliz. Está tapizado de cilios que provocan correntes que moven os alimentos que acaban por entrar na boca e son engulidos por contracción do esófago. A dixestión é de tipo extracelular e a absorción ten lugar no estómago e intestino. A continuación do intestino atopamos o recto separado por un esfínter e logo hai outro na zona do ano. O animal mantén alí retido o alimento ata que se atopa saciado, polo que se pensa que na rexión rectal tamén se produce algo de absorción.
[editar] Aparato reprodutor e reprodución
As colonias crecen asexualmente a partir de xemas. Reprodúcense tamén sexualmente; son hermafroditas). Liberan os espermatozoides á auga, que son captados por outro individuo, de modo que a fecundación é cruzada e interna. Na meirande parte dos casos, os embrións son incubados na cavidade atrial, situada no centro do cáliz. Do ovo xurde una larva que semella a trocófora dos anélidos e que, na maioría das especies, ten unha vida libre de só unhas horas. As larvas teñen fototropismo negativo, de modo que buscan lugares escuros para fixarse e transformarse en adulto.
[editar] Hábitat e distribución
Os entoproctos viven no litoral mariño onde se instalan con frecuencia sobre outros organismos mariños como algas, fanerógamas ou algúns invertebrados bentónicos.
Coñécense máis de 150 especies, amplamente distribuídas e probabelmente aparecerán moitas máis no futuro.
[editar] Clasificacion
[editar] Taxonomía
Familia Barentsiidae
- Xénero Barentsia
- Xénero Pedicellinopsis
- Xénero Pseudopedicellina
- Xénero Coriella
- Xénero Urnatella
Familia Loxokalypodidae
- Xénero Loxokalypus
Familia Loxosomatidae
- Xénero Loxosoma
- Xénero Loxosomella
- Xénero Loxomitra
- Xénero Loxosomespilon
- Xénero Loxocore
Familia Pedicellinidae
- Xénero Pedicellina
- Xénero Myosoma
- Xénero Chitaspis
- Xénero Loxosomatoides
[editar] Filoxenia e sistemática
O entoproctos son un grupo difícil de clasificar, xa que por un lado posúen características primitivas, como o pseudocele, e por outro características modernas como, por exemplo, a larva “trocófora” que semella a dos modernos anélidos. O problema está en si son animais que dexeneraron a partir de antepasados máis complexos ou, pola contra, descendentes máis evolucionados de antepasados máis simples[1]. Así temos diversas opinións no mundo científico, como son as seguintes:
O parentesco dos entoproctos cos briozoos, tamén chamados ectoproctos, para contrapoñelos a eles, e a súa pertenza aos lofoforados son cuestións polémicas entre os zoólogos, aínda non resoltas. Algúns dan máis importancia ás semellanzas entre ambos grupos e forman o filo Bryozoa (Entoprocta + Ectoprocta). Baixo este punto de vista, os entoproctos son auténticos lofoforados e tiveron polo tanto celoma.
Segundo outros autores, son só aparentemente similares aos entoproctos, xa que o seu sistema de filtración é xustamente oposto (de abaixo a arriba), no posúen cavidade celomática entre a parede do corpo e o intestino, senón unha masa xelatinosa de mesoglea e a segmentación é espiral (radial nos briozoos). Segundo esta perspectiva, entoproctos e ectoproctos non están directamente emparentados e as súas semellanzas son debidas á converxencia evolutiva. Este é o punto de vista máis aceptado na actualidade. Segundo Hickman et al. os entoproctos pertencen aos Lophotrochozoa.
[editar] Notas
-
- ↑ Hickman, C. P., Ober, W. C. & Garrison, C. W. (2006): Principios integrales de zoología, 13ª edición. McGraw-Hill-Interamericana, Madrid XVIII +1022 pp. ISBN 84-481-4528-3.
[editar] Véxase tamén
[editar] Outros artigos
- Rotifero
- Gastrotrico
- Briozoo
- Ectoprocto
[editar] Bibliografía
- Meglitsch P.A.: Zoología de invertebrados. Ed. Pirámide.
- Grassé, P.P.: Zoología-1. Ed. Masson.
[editar] Ligazóns externas
- Animal diversity - Clasificación dos Entoprocta (en inglés)
- Earthlife.net (en inglés)
- Checklist of recent Entoprocta (en inglés)
| Filos do Reino Animal |
| Acanthocephala | Acoelomorpha | Annelida | Arthropoda | Brachiopoda | Bryozoa | Chaetognatha | Choanomonada | Chordata | Cnidaria | Ctenophora | Cycliophora | Echinodermata | Echiura | Entoprocta | Gastrotricha | Gnathostomulida | Hemichordata | Kinorhyncha | Loricifera | Micrognathozoa | Mollusca | Monoblastozoa | Myxozoa | Nematoda | Nematomorpha | Nemertea | Onychophora | Orthonectida | Phoronida | Placozoa | Platyhelminthes | (Pogonophora) | Porifera | Priapulida | Rhombozoa | Rotifera | Sipuncula | Tardigrada | Vetulicolia† | Xenoturbellida |
