Cannabis (droga)

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

O cannabis é unha droga tomada da planta Cannabis sativa. Na súa forma vexetal chámase marihuana e na súa forma resinosa chámase hachís. Trátase dunha substancia psicoactiva que se consume por vía respiratoria, en forma de cigarro, aínda que tamén é posible o seu consumo por vía oral, normalmente en preparados ó efecto.

Tratase dunha substancia psicoactiva que acostúmase consumir por vía respiratoria, en forma de cigarro, aínda que tamén é posible o seu consumo por vía oral, normalmente en preparados ó efecto.

A marihuana ou canabo preséntase en diferentes formas. A máis coñecida son as flores secas (normalmente os cogollos das plantas femininas). Existe tamén "aceite de cannabis", en inglés honey oil ('aceite de mel') , que é un concentrado cuxa extración xeralmente implica o uso de disolventes como o alcol e os filtrados con carbón activo, o cal potencia os efectos.

Unha variedade manufacturada da marihuana e a resina, que se chama haxix, que en árabe significa 'herba seca'), e que é a secreción resinosa da planta (a resina), normalmente secada e cortada en blocos de cor castaña bastante oscura e levemente verdosa e do que tamén existe unha variedade líquida ou "hash oil" ('aceite de hachís'). A forma máis usual de consumo é en forma de cigarro leado a man: nestes casos úsanse directamente as follas ou os cogollos, secos e desfeitos, ou a resina mesturada co tabaco louro. Outros métodos inclúen o uso de pipas comúns e de "narguiles" ou "cachimbas" (pipas de auga) para fumar o cannabis mentres arrefríase o fume ou no caso dos "bongs" quitando o alcatrán ou as impurezas non desexadas.

O Cannabis úsase tamén na cociña, para a preparación de receitas como "space cake" ('torta espacial') e "hash brownies" ('bolos con haxix'). A inxestión por vía oral debe ser sempre ben medida, xa que desta forma ingrésase moito máis porcentaxe de THC que fumado ou vaporizado. Ademais, ao ser inxerido, o THC pasa polo fígado antes de chegar ao cerebro, tendo leves cambios no fígado, que converten ao THC noutra sustancia distinta, con máis poder psicodélico e que pode provocar ataques de pánico. Tamén pode tomarse disolvendoo en copas de café, creando así un "bhang" (do hindi).

A posoloxía é variable, como é natural, e depende do xénero consumido e da persoa, aínda que algúns expertos no seu consumo informan que non se rexistra intoxicación letal algunha (nin sequera intoxicación aguda) por vía respiratoria. A intoxicación aguda por vía digestiva require grandes cantidades do produto .

Actualmente investiganse os usos médicos da marihuana para diversas enfermidades, o que xenerou, de novo, certa polémica. Os seus defensores afirman que hay evidencias segundo as cales é beneficiosa para eliminar as náuseas da quimioterapia e, no tratamento contra o sida, o seu efecto estimulante do apetito axuda a combater a inapetencia. Tamén pode axudar a reducir a presión dos fluidos nos ollos asociados o glaucoma. Hay numerosos estudios que demostraron que pode axudar a reducir o medo e os temblores da esclerosis múltiple. Outras visions más restrictivas afirman que actualmente existen tratamentos e medicacions, sempre legais, para as afeccions máis eficientes que se podan lograr coa marihuana, si ben os críticos argumentan que esa mallor eficiencia non foi probada nin contrastada pola comunidade científica.

[editar] Usos

Os efectos da marihuana dependen da interrelación de diferentes factores :

as características da sustancia e a forma en que a consumas as túas características persoais: personalidade, peso, idade, estado de saúde e de ánimo, así como a túa experiencia pasada como consumidor da droga en cuestión as circunstancias nas cales consumides a droga: (compañía, lugar, legalidad)

Basicamente a marihuana produce os seguintes efectos:

No plano fisiológico: aumento do apetito, sequedad de boca, enrojecimiento da conjuntiva dos ollos, brillantez da córnea, taquicardia, sudoración, analgesia moderada, somnolencia, e dificultades na coordinación motora.

No plano psicolóxico: sensación de euforia, relajación, desinhibición, cambios sensoriais e perceptivos, perda de concentración e diminución da coordinación. En altas doses pode provocar alucinaciones (este é o efecto que fai que algúns autores consideren á marihuana como un alucinógeno menor).

Cando se consome fumada, o fume é rapidamente absorbido polos pulmóns e chega ao cerebro nun curto período de tempo, polo cal os seus efectos comezan a notarse aos poucos minutos do seu consumo, alcanzando o seu pico máximo ao cabo duns trinta minutos e prolongándose por dous ou tres horas.

Cando é inxerida por vía oral, os efectos demoran máis en aparecer e poden chegar a durar entre tres e catro horas.

En canto ao seu potencial adictivo, é dicir, en canto á súa capacidade para xerar dependencia, o cannabis non parece dar lugar a dependencia física, aínda que se describiu certa reacción de abstinencia en usuarios crónicos ao interromper o seu consumo, caracterizada por ansiedade, irritabilidad, perda de apetito, tremores e insomnio.

Por outra banda, pode conducir a certa dependencia psicolóxica, entendendo por tal a dificultade para experimentar determinadas sensacións e facer fronte a certas esixencias cotiás se non se está baixo os efectos da sustancia.

[editar] Riscos

Os principais riscos do cannabis están asociados aos efectos perjudiciales que podería chegar a xerar no sistema respiratorio cando é fumada. O fume da marihuana pode chegar a producir bronquitis crónica, enfisema pulmonar e cancro de pulmón.

Debemos de ter en conta ademais que para experimentar ao máximo os efectos desta sustancia os consumidores inhalan profundamente o fume, retéñeno ao máximo nos pulmóns e non usan filtro. Por outra banda, o consumo asociado de tabaco pode incrementar as probabilidades de que se de algunha disfunción deste tipo no sistema respiratorio.

En canto ao sistema circulatorio, o consumo de cannabis provoca de xeito case inmediato taquicardia, polo cal as persoas que padecen insuficiencia cardíaca ou hipertensión (presión arterial alta) poderían ver empeorados os seus síntomas.

Pode entorpecer a memoria, sobre todo, a memoria a curto prazo, o cal dificulta a retención dos sucesos que se viviron baixo os efectos da sustancia. Pode alterar a capacidade de concentración En caso de ser consumida con alcohol, esta combinación pode dar lugar a lipotimias (mareos ou desmaios) como consecuencia da acción vasodilatadora do alcohol e o aumento no consumo cerebral de osíxeno que provoca o THC. O cerebro necesita máis osíxeno do habitual e dispón dunha cantidade menor do mesmo.

Podería ademais xerar certos problemas psiquiátricos naqueles usuarios crónicos cunha condición esquizofrénica pre-existente.