Ballomar
Ut Wikipedy
Ballomar (sa. 140-180), wie kening fan de Markomannen. Tidens de Markomannenoarloch foarme hy in serieuze bedriging foar it Romeinske ryk.
[bewurkje seksje] Skiednis
Foar ús ynformaasje oer Ballomar binne wy ôfhinklik fan de skriften fan Kassius Dio, dy't oer him skriuwt tidens it regear fan keizer Markus Aurelius Nei alle gedachten hearde hy ta in ealik laach en berne yn Moraavje. Om 165 hinne wie Ballomar kening fan de Markomannen en hie hy ek in grutte oanhing ûnder de Kwaden. Hy slagge deryn in koalysje te foarmen mei Germaanske folken lykas de Sueven en Fandalen en net Germaanske folken as de Jazygen, de Roksolanen en de Alanen.
Tidens de saneamde Markomannenoarloch wie Ballormar foar yn it begjin (168-170) in bedriging foar it Romeinske ryk doe't de Markomannen it Romeinske ryk yn krongen. De Romeinske skiednisskriuwers fergelykje dizze bedriging mei de situaasje dêr't Rome harren befûn tidens de Twadde Punyske oarloch. Letter wie hy foaral de mediator by de ûnderhannelings tusken de Romeinen mei oare folken. Ballomar sleate yn 176 in fredesferdrach mei de Romeinen, dat it jier derop al ferbrutsen waard.
Hoe syn fierdere libben ferrûn en dea is ûnbekend.
[bewurkje seksje] Sjoch ek
[bewurkje seksje] Boarne
- Kassius Dio, Skiednis fan it Romeinske ryk, haadstik LXXII
