قرآن ۱۵:۳۸
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آیه ۳۸ سوره ۱۵ قرآن چنین است:
إِلىَ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ
فهرست مندرجات |
[ویرایش] ترجمه های مختلف فارسی
فولادوند : تا روز [و] وقت معلوم.
طاهری : تا روز [رستاخيز] آن وقت مقرر.
آیتی : تا آن روزى كه وقتش معلوم است.
[ویرایش] نظر مفسرین
- تفسیر نمونه، آن را روز پایان جهان میداند که همه موجودات می‌میرند و تنها ذات خداوند است که می‌ماند[۱] زیرا بنابر روایتی از امام صادق در تفسیر برهان، ابلیس مابین دو نفخه اول و دوم می‌میرد.[۲]
- مجمع البیان، نیز وقت معلوم را آخرین روز تکلیف و نفخه اولی دانسته‌اند که همه خلایق می‌میرند.[۳]
- علامه طباطبایی در المیزان می گوید: بسيار روشن به نظر مىرسد كه" يوم وقت معلوم" غير از" يوم يبعثون" است. و معلوم مىشود خداى تعالى دريغ ورزيده از اينكه او را تا قيامت مهلت دهد، و تا روز ديگرى مهلت داده كه قبل از روز قيامت است.[۴] ، همچنین در ذیل آیه ۳۸:۸۱ میگوید: آن روز آخرین روزی است که بشر به وسوسه‌های ابلیس، نافرمانی خدای را میکند و آن روز قبل از روز قیامت و بعث است.[۵]
- تفسیر عیاشی از امام صادق نقل میکند که آن روزی است که قائم آل‌محمد گردن شیطان را می‌زند. [۶]
- تفسیر شبر آن را نفخه اولی یا روز مرگ(اجل مسمی) ابلیس و یا روز قیامت نام برده است.[۷]
[ویرایش] احادیث مرتبط
در احادیث شیعه روز وقت معلوم غالبا روزی پس از ظهور مهدی و رجعت معین شده است.[نیازمند منبع] در حدیثی از جعفر صادق آمده است که روز وقت معلوم روزی است که رسول خدا، ابلیس را بر روی صخره‌ای در بیت المقدس ذبح میکند.[۸]
[ویرایش] منابع
- ترجمه قرآن(فولادوند)،محمد مهدى فولادوند، انتشارات دار القرآن الكريم، چاپ اول، 1415 ق
- قرآن مبین ،على اكبر طاهرى قزوينى،انتشارات قلم،چاپ اول، 1380 ش
- ترجمه قرآن(آيتى)،عبد المحمد آيتى،انتشارات سروش، چاپ چهارم، 1374 ش
[ویرایش] مراجع
- ↑ « کل شی هالک الا وجهه » قصص:۸۸
- ↑ تفسیر نمونه، ج ۱۹: ص ۳۴۳ (نرم افزار نور الانوار)
- ↑ مجمع البیان؛ ج ۴:ص ۶۲۲ (نرم افزار نورالانوار)
- ↑ ترجمه المیزان؛ ج۱۲:ص ۲۳۴
- ↑ ترجمه المیزان؛ ج۱۷:ص ۳۴۶ (نرم افزار نورالانوار)
- ↑ عیاشی؛ ج۲: ص ۲۴۲ (نرم افزار نورالانوار)
- ↑ شبر؛ ج۱: ص ۲۶۴ ( نرم افزار نورالانوار)
- ↑ تفسير القمی، ج۲، ص: ۲۴۶
