جعفر صادق
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فروع دین |
|
نماز · روزه · حج · زکات |
|
محمد · فاطمه زهرا · علی |
|
حوادث |
|
کتب مرجع |
|
قرآن · نهجالبلاغه |
|
دیدگاه |
|
مکه · مدینه |
جعفر پسر محمد (امام جعفر صادق) فرزند محمد باقر و ششمین امام شیعیان و بانو امفروه است. او در ۱۷ ربیع الاول ۸۳ هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. بخاطر صداقت در گفتار به صادق لقب ملقب شد.[۱] او توسط منصور دوانیقی، خلیفه عباسی مسموم شد و در ۲۵ شوال ۱۴۸ هجری قمری در سن ۶۵ سالگی در مدینه درگذشت. محل دفن وی در بقیع است.[۲]
فهرست مندرجات |
[ویرایش] فرزندان
وی ۷ پسر و ۳ دختر داشت که عبارتند از: موسی کاظم (امام هفتم شیعیان)، اسماعیل، عبدالله، محمد دیباج، اسحاق، علی عریضی، عباس، ام فروة، اسماء و فاطمه.[۳]
[ویرایش] زمامداران معاصر
- خلفای اموی معاصر:
۱.هشام بن عبدالملک (۱۲۵- ۱۱۴)
۲.ولید بن یزید بن عبدالملک (۱۲۶- ۱۲۵)
۳.یزید بن ولید بن عبدالملک (۱۲۶)
۴.ابراهیم بن ولید بن عبدالملک (۲ ماه و ۱۰ روز از سال ۱۲۶)
۵.مروان بن محمد معروف به مروان حمار (۱۳۲- ۱۲۶)
- خلفای عباسی معاصر:
۱.ابوالعباس عبدالله بن محمد (۱۳۷- ۱۳۲)
۲.ابوجعفر منصور دوانیقی (۱۴۸- ۱۳۷)
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] منابع
[ویرایش] پیوند به بیرون
- دانشنامه جعفر صادق امام صادق