گونه‌های آبجو
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
گونه‌های آبجو تمایز بین دو روش معمول ساخت آبجو را توضیح می‌دهد.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] آبجو زودرس
آبجو زودرس نوعی از آبجو است که از مخمر بالانشین تهیه می‌شود و طعم و رایحه قوی‌تری نسبت به آبجو دیررس دارد.
[ویرایش] آبجو انگلیسی
آبجو انگلیسی یا ایل (Ale) یکی از گونه‌های رایج زودرس است که طعم رازک زیادی دارد و در نتیجه تلخ‌مزه است. میزان رایحه و طمع رازک را معمولاً از تیرگی رنگ آبجو می‌توان تشخیص داد. این نوع آبجو را زیاد سرد نمی‌کنند (بین ۱۰ تا ۱۳ درجه سانتی‌گراد) تا طعم قوی خود را حفظ کند.
[ویرایش] آبجو دیررس
آبجوی دیررس از مخمر پایین‌نشین و در دمای کمتری تهیه می‌شود، در نتیجه طعم شفاف و تمیزتری دارد.
[ویرایش] لاگر
لاگر (Lager) رایج‌ترین گونه آبجوی دیررس است. به خاطر رازک پایین‌تر و رویه بارآوری که طعم کمتری را از مخمر منتقل می‌کند، لاگر طعم شیرین‌تری دارد. این نوع آبجو در دمای پایین‌تر شادابی بیشتری منتقل می‌کند.
[ویرایش] پیوند به بیرون
- ویژگی‌های ایل و لاگر از BBC - h2g2 (زبان انگلیسی)
