گافرغان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
روستاى گافرغان | |
---|---|
اطلاعات کلی | |
نام رسمی : | روستاى گافرغان |
کشور : | ایران |
استان : | هرمزگان |
شهرستان : | بندر لنگه |
بخش : | بخش مرکزی |
دهستان : | حومه |
مردم |
|
جمعیت | ۳۰۰ |
زبانهای گفتاری: | فارسی - (لنگهای ) |
مذهب: | اسلام سنی |
اطلاعات روستایی |
|
پیششماره تلفنی : | 076 |
وبگاه : | بندر لنگه |
گافرغان روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان واقع در جنوب ایران. این روستا در حاشیه خلیج فارس واقع شدهاست و بندری است از سمت مشرق مغویه.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] محدوده گافرغان
از شمال گارستانه، از جنوب خلیج فارس، از مغرب مغویه، واز سمت مشرق به دیوان منتهی میشود.
[ویرایش] نامگذاری
گافرغان یا دیوان غربی، روایت است که بخاطر مخالفت سرپرست (حاکم) این روستا با شاه یاخان مغویه شیخ سلطان مرزوقی و سر پیچی از حکم شیخ سلطان، (گافرغان) نامیده شده، یعنی مخالف خان یا حاکم به لهجه محلی.
[ویرایش] جمعیت
در حدود ۳۰۰ نفر جمعیت دارد، که از اهل سنت و از پیروان امام احمد ابن حنبل هستند و بزبان عربی تکلم میکنند. دارای مسجد، آب انبار (برکه) و دبستان است.
[ویرایش] شغل مردم روستا
شغل اهالی ماهی گیری، کشاورزی، دامداری ،و تجارت است. دارای ۲۰۰۰ اصله نخل دیم و ۱۰۰۰ من زمین زیر کشت است.
[ویرایش] منابع
- الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه» ، چاپ دوم، دبی: دار الأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی به (عربى).
|
|
---|---|
ارمک | آل غلومی | بارچاه | باورد | برکه سفلین | بستانه | بندر معلم | جَشه | چاه عبدالرحمان | چاه مسلم | چمبه | حَسینه | حشم هود | حمیران | دژگان | دوآب | دیوان | روستای جنگل | سایهخوش | سورو | سیه تک | شناس | کنخ | کندران | گارستانه | گافرغان | گزیر | مالا | مغویه | ملو | مهتابی | مهران | مهرکان |