کشتار دیر یاسین
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
کشتار دیر یاسین کشتاری از سوی نیروهای اسرائیل بود که در ۱۹۴۸ (میلادی) در روستای دیریاسین واقع در بلندی‌های بیت المقدس واقع شده بود.
[ویرایش] روستا
دیر یاسین روستایی بود کوچک که بر بلندی‌های مشرف به بیت المقدس واقع شده بود و حدود ۷۰۰ سال قدمت داشت. جمعیت این دهکده حدود ۷۵۰ نفر بود که بیشتر اهالی آن به حرفه سنگبری مشغول بودند و سنگ آهک را استخراج کرده و به مناطق مختلف می‌فرستادند. بیشتر خانه‌های اعراب مقیم آن از برش‌های سنگین از سنگهای آهک ساخته شده بود که دارای سردر‌ها و ورودی‌های زیبایی بودند. متاسفانه زمین این دهکده درراه بین اورشلیم و تل آویو بود و طبق نقشه‌ای که در جریان بود تمامی غیر یهودی‌ها میبایست این منطقه را ترک می‌کردند. اهالی دیر یاسین عرب‌هایی بودند که با صلح و آرامش در آنجا زندگی می‌کردند و فقط به خاطر اینکه یهودی نبودنشان از خانه و کاشانه خود بیرون می‌شدند.
[ویرایش] کشتار
در ساعات نخستین بامداد روز ۹ آوریل ۱۹۴۸ (میلادی) کماندوهای اسرائیلی به دهکده دیر یاسین حمله بردند. این دهکده بیرون از مواضعی قرار داشت که از طرف سازمان ملل با طرح و پشتیبانی انگلیس برای اسرائیل در نظر گرفته شده بود قرار داشت. تا بعد از ظهر همان روز بیشتر از ۱۰۰ نفر از اهالی این روستا اعم از مرد و زن و کودک قتل عام شدند. درست یک ماه قبل از این حمله اهالی دیر یاسین با دهکده یهودی همسایه شان به اسم گیوات شائول قرارداد عدم تعرض امضا کرده بودند. بعضی از حملات از همین همسایگی بود و بقیه حملات از روستای یهودی نشین بیت عین کریم انجام گرفت. عامل و محرک اصلی این حمله دو دسته از گروه‌های نظامی اسرائیل به نام‌های استرن و ایرگون بودند ولی بعدا نیروهای ارتش اسرائیل به نام پالماه نیز به آنها پیوستند. هدف اولیه نظامیان تحت کنترل گرفتن روستا و وادار کردن اهالی به ترک آن بود و به این ترتیب در بین ساعت ۳-۴ صبح حمله شروع شد.
ولی هدفی که آسان به نظر می‌رسید بسیار دشوارتر پدید آمد و ۴ نفر از مهاجمان کشته و ۳۲ نفر مجروح شدند. بنابر این آنها از هاگنا که ارتش اصلی اسرائیل بود تقاضای کمک کردند. هاگنا که با نقشه اولیه این حمله مخالف بود برای تخلیه مجروحین وارد عمل شد. در این بین شاخه ضربتی هاگنا که پالماه نامیده می‌شد ۱۷ نفر را بهمراه یک توپ ۵۰ میلیمتری برای حمله مامور کرد و بعد از آن در طول یک ساعت نیروهای مقاومت در دیر یاسین از بین رفتند. پس از این سربازان پالماه دهکده را ترک کردند و گانگسترهای ایرگون و استرن به طور برنامه ریزی شده‌ای شروع به قتل عام مرد و زن و کودک در دیر یاسین کردند. شاهدان عینی گفته‌اند که مردان و پسران اسیر گرفته شده را بر کامیون‌ها سوار کرده و قبل از اعدام آنها را در طول جاده جافا به مردم نشان داده به پایکوبی و سرور پرداختند. تنها به خاطر مخالفت بعضی اهالی گیوات شائول بود که این قتل عام ادامه نیافت.
دیر یاسین یکی از مستندات غیر قابل انکار از نسل‌کشی در تاریخ اسرائیل است.
