کتاب المرشد
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
المرشد، کتابی از محمد زکریای رازی که در زمینهٔ پزشکی است.
این کتاب که از معتبرترین کتاب‌های رازی به شمار می‌آید به الفصول فی‌الطب نیز معروف است و از جمله کتاب‌هایی است که در قدیم برای آموختن طب از آن بهره می‌بردند. بقراط در علم طب کتابی دارد که فصول بقراط نامیده می‌شود و پس از او توسط جالینوس و دیگر دانشمندان در تمدن اسلامی گسترش یافت. رازی نیز در کتاب المرشد، کتاب فصول بقراط را دنبال کرده است. رازی در ابتدای کتاب مرشد می‌گوید:«چون کتاب بقراط را از نظر نظم و تفصیل برای طالبین طب و معلمین مشکل دیدم، از این‌جهت بر آن شدم که این کتاب را تنظیم کنم که مدخل در صناعت طب شود و طریق آسانی برای شاگردان باشد»[۱] این کتاب مشتمل بر بیست و نه فصل می‌باشد و در باب اعضاء بدن، مزاج‌ها، خواب، احتیاج به غذا، بیماری‌ها و سبب آن‌ها، نبض و تنفس و تب‌ها است.
| آثار اصلی محمد زکریای رازی |
|---|
پزشکی: الحاوی • الکناش المنصوری • المرشد • من لایحضره الطبیب • القراباذین الکبیر • القراباذین الصغیر • کتاب الجدری و الحصبه • القولنج • اوجاع المفاصل • دفع مضار الاغذیه • الابدال • کلام الفروق بین الامراض • برء الساعه • فی الفصد
|
[ویرایش] پانویس
- ↑ محمود نجم‌آبادی، صفحهٔ ۶۹
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] منبع
- نجم‌آبادی، محمود. محمد زکریای رازی. تهران: انتشارات دانشگاه رازی، ۲۵۳۵شاهنشاهی.
