چوب‌خط

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

این تصویر دو طرف استخوان ایشانگو را نمایش می‌دهد که متجاوز از ۸۰۰۰ سال قدمت دارد و از آن برای چوب خط استفاده می‌شده است.

چوب‌خط روشی ساده و بسیار قدیمی برای شمارش بوده است که در آن از اصل تناظر یک‌به‌یک استفاده می‌شود. به عنوان مثال در شمارش تعداد گوسفندان برای هر گوسفند یک انگشت تا می‌شود. سابقه کاربرد چوب‌خط به گذشته‌های پیش از تاریخ می‌رسد و باستان‌شناسان نمونه‌ها و شواهد بسیاری از آن یافته‌اند.

در یکی از ساده‌ترین حالت‌ها، چوب‌خط تکه‌ای چوب یا استخوان بوده که روی آن به شمار بارهائی که رویدادی مانند طلوع خورشید یا زدن شکار رخ می‌داد حک می‌شد. در این حالت چوب‌خط کاربرد یادآوری داشت. گاه گره زدن ریسمان یا نگهداری دانه‌های سنگ یا حبوبات نیز برای این منظور بکار می‌رفت. تسبیح یادگاری از این نوع ابزار یادآوری است که از روزگار کهن تا امروز باقی مانده است.