چاپ سیلک اسکرین
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
پیشنهاد شده است که چاپ سیلک با این مقاله یا بخش ادغام گردد. (بحث). |
چاپ سیلکاسکرین، چاپ اسکرین یا سریگرافی، اسلوبی كه بر روش تكثیر با استِنسیل مبتنی است. در این اسلوب از پارچه توری ظریف (اغلب ابریشم)، چون سطح تكیهگاهی برای ورقه استنسیل استفاده میشود. ورقه استنسیل را روی پارچه - كه بر روی كلافی (چهارچوب) محكم شده - میچسبانند. مركب غلیظ را با ابزاری تیغه مانند (اسكوییجی) بر سطح استنسیل میگسترانند، كه از بخشهای نفوذپذیر توری به سطح دیگری در زیر كلاف میرسد. بدین ترتیب، نقش مورد نظر را میتوان با رنگهای مختلف بر روی سطوح مستوی یا غیر مستوی چاپ كرد. تصویر چاپ شده با این اسلوب اغلب دارای لبههای تیز است، گویی كاغذی رنگی را بریده و چسباندهایم. از این خاصیت توسط هنرمندان برای خلق آثار بدیع بكار رفته است. سیلکاسکرین و سریگراف به اثری اطلاق می شود که با این اسلوب تکثیر شده است. این اسلوب توسط سَمیوئل سیمُن ابداع شد (1907) و نخست موارد استفاده تجاری و تبلیغاتی داشت. امروزه هم بصورت صنعتی و هم بصورت تکثیر هنری بکار میرود. در چاپ سیلکاسکرین صنعتی این تکنیک بیشتر برای چاپ روی پارچه و البسه، اجسام و بسته های پلاستیکی (پلی پروپیلن و پلی اتیلین)، CD و DVD، کاغذ و مقوا، سرامیک، شیشه، چوب، فلز و نظایر آن بکار میرود. در چاپ سیلک اسکرین هنری این روش بیشتر برای نوع بیان بصری خاص ناشی از اسلوب آن از سوی هنرمندان جهت تکثیر محدود و شمارهدار یک اثر هنری بکار گرفته شده و در نهایت همهی نسخهها به امضاء هنرمند میرسد.
[ویرایش] منابع
- پاكباز، روئين. دايرهالمعارف هنر، چاپ دوم. تهران: فرهنگ معاصر، ۱۳۷9 ISBN 964-5545-41-2.