پایان ابدیت
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
پایان ابدیت، داستان بلند علمی-تخیلی نوشته آیزاک آسیموف به سال ۱۹۸۶ میلادی است. این داستان گرچه داستانی مستقل دارد، اما می‌توان آن را به نحوی به مجموعهٔ بنیاد کهکشانی آسیموف نسبت داد. این کتاب توسط پیمان اسماعیلیان به فارسی ترجمه شده‌است.
[ویرایش] پس‌زمینه
ابدیت در این داستان نام بنیادی است که مامورین آن فارغ از قید زمان، به تغییر در اتفاقات پیش آمده برای انسان‌ها می‌پردازند.
به گفته خود این افراد، با این کار جلوی اتفاقات بد و محنت بار برای بشر گرفته می‌شود. اما در حقیقت، هربار که واقعیت متحول می‌شود، یک سری از افرادی که خارج از بنیان زندگی می‌کنند محو شده، تعدادی به وجود آمده و برخی هم صاحب همزاد می‌شوند.
[ویرایش] داستان
خطر لوث‌شدن: هشدار! آنچه در زیر می‌آید ممکن است قضیه یا پایان ماجرا را لو دهد!
داستان به ماجرای کشمکش تکنیسینی به نام اندرو هارلن با خودش و با قوانین ابدیت می‌پردازد.
