هانری چهارم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

هانری چهارم (۱۳ دسامبر ۱۵۵۳- ۱۴ مه ۱۶۱۰) نخستین پادشاه از دودمان بوربون بود که از ۱۵۸۹ تا هنگام مرگ بر فرانسه فرمان راند. او به هانری بزرگ معروف بود.

هانری چهارم پسر آنتوان دو بوربون و ژان دالبره، ملکه ناوار، بود. پس از مرگ هانری سوم، او با توجه به اینکه هانری سوم دارای فرزند و ولیعهدی نبود و بر طبق قانون سالیک (از آنجا که نسبش به خاندان کاپتی می‌رسید) به تاج و تخت فرانسه دست یافت. وی ابتدا طبق سنت خاندان ناوار و بوربون بر کیش پروتستانی یا در واقع بود.و سپس به خاطر این که بتواند به تاج و تخت فرانسه دست پیداکند به مذهب کاتولیک گروید.البته وی یک بار دیگر هم پس از قتل عام سن بارتلمی کاتولیک شد ولی پس از بازگشت به ناوار به آیین قبلی بازگشت. وی ابتدا با مارگریت دو والوا فرزند هانری دوم شاه فرانسه که برادر ۳ شاه دیگر به نام‌های فرانسوای دوم شارل نهم و هانری سوم ازدواج کرد اما پس از رسیدن به سلطنت با اجازه پاپ ازدواج خود را باطل کرد و با ماری مدیچی اهل ایتالیاازدواج کرد. در زمان وی قرارداد نانت در باره آزادی مذاهب در فرانسه بسته شد که در سده بعد موجبات پیشرفت فرانسه شد.این قرارداد در قرن ۱۷ توسط لوئی چهاردهم باطل شد که موجب مهاجرت صد‌ها هزار پروتستان از فرانسه گشت. وی سرانجام توسط شخصی به نام راوایاک با خنجر به قتل رسید. وی از ماری مدیچی ۲ فرزند پسر با نام‌های لوئی دو بوربون و گاستون دو بوربون داشت. لویی بعداز وی با نام لوئی سیزدهم به سلطنت رسیدو ۳۹ سال حکومت کرد.وی چندین فرزند حرامزاده نیز داشت که معروف‌ترین ان‌ها دوک دو وندوم بود که موسس خاندان معروف واندوم بود. وی به هانری کبیر معروف بود و پس از مرگ در کلیسای سن دنی پاریس به خاک سپرده شد.