نامه‌های خارجی محمود احمدی‌نژاد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

محموداحمدی‌نژاد، علاوه بر نامه‌های رسمی یا پیام‌های تبریک و تسلیت که در مناسبات رایج دیپلماتیک بعنوان رییس جمهور ایران برای سران کشورها یا مجامع عمومی یا بین‌المللی میفرستد ، تاکنون چندین نامه ابتکاری خارج از عرف سیاسی نیز به سران بعضی از کشورهای جهان نوشته است که اگرچه متن و عنوان آنها در «سایت رسمی ریاست جمهوری» ثبت نشده است اما با توجه به پوشش خبری گسترده داخلی و خارجی و تایید و پشتیبانی دولت و نظام جمهوری اسلامی ایران از این نامه‌ها، میتوان آنها را نیز در شمار نامه‌های رسمی ریاست جمهوری ایران آورد.

او اولین نامه‌، ازاین سری، را در اردیبهشت ماه سال ۸۵ شمسی به جورج بوش رییس جمهور آمریکا نوشت و با ارسال نامه به آنگلا مرکل^[۱] ، ژاک شیراک، رومانو پرودی و پاپ بندیکت شانزدهم تا آذرماه سال ۸۵ ادامه یافت . احمدی نژاد همچنین در چهارمين نشست خود با خبرنگاران در دوره رياست جمهوری‌اش در آبان ماه ۸۵ اعلام کرد که بزودی پيامی خطاب به ملت آمريکا خواهد فرستاد. در مورد محتوای اين پيام توضيحی نداد اما ملت آمريکا را مردمی خواند که تحت فشار قرار دارند و از حکومت خود ناراضی‌اند و گفت ارسال پيام برای آمريکاييان را به درخواست خود آنان انجام می دهد.^[۲]

احمدی نژاد قبل از اولین نامه اعلام کرده بود که در نظر دارد در آن سال که توسط آیت‌الله خامنه‌ای به « سال پیامبر اسلام» نامگذاری شده بود، نامه‌هایی را برای رهبران برخی کشورها بفرستد.^[۳] برخی، نامه‌نگاری به رهبران جهان را ایده سعید جلیلی، دبیر کنونی شورای عالی امنیت ملی میدانند او مدرس « دیپلماسی پیامبر» در دانشگاه امام صادق است و بنظر میرسد نامه به ژاک شیراک ،رییس جمهور سابق فرانسه، را نیز او به کاخ الیزه رسانده است.^[۴]

[ویرایش] نامه به جرج بوش

محمود احمدی نژاد در فرودگاه مهرآباد در حالی که تهران را بمقصد اندونزی برای شرکت در کنفرانس گروه هشت کشورهای اسلامی ترک می‌کرد خبر داد که نامه‌ای برای جرج بوش ارسال نموده است که حاوی نقطه نظرات ملت ایران و پیشنهادهایی برای حل مشکلات میان دو کشور است . این نامه توسط سفارت سوییس در ایران که حافظ منافع ایالات متحده آمریکا در ایران است ارسال گردید.^[۳]

وزارت خارجه آمريکا در اولين واکنش به نامه محمود احمدی‌نژاد، آن را «تلاشی ضعيف» برای گفتگو با مردم آمريکا خواند.^[۵] اما نامه «هجده صفحه‌ای» وی با استقبال سرد مقامات آمریکایی همراه بود و آن را نامه‌ای حاوی موعظه بر اساس آموزه‌های اسلامی دانستند و بر خلاف انتظار آنان، اين نامه هيچ فکر جديدی برای حل بحران هسته ای ايران در بر نداشت. نامه احمدی نژاد بيشتر ، یک اقدامی ايدئولوژيک برای اثبات درستی ديدگاه‌های جمهوری اسلامی تلقی شد تا ابتکاری جدید برای بر طرف کردن اختلافات عميق بين ايران و ايالات متحده آمريکا. احمدی نژاد درین نامه ضمن بررسی وضعيت موجود درجهان، با اشاره به هولوکاست و مساله اسراییل بنوعی به محکوم کردن سياست خارجی آمريکا می‌پردازد.

احمدی نژاد می گويد: « سياست های آمريکا مسئول ريخته شدن خون بی گناهان در سراسر جهان است » و به خصوص حمله به عراق و حمايت آمريکا از اسرائيل را محکوم می کند.

رئيس جمهور ايران به طور کلی به پرزيدنت بوش نصيحت می کند که بهتر است که راه انبيا را برگزيند. محموداحمدی‌نژاد در بخش پایانی این نامه می‌نویسد که « نظام دموکراسی غربی و ليبراليسم نتوانسته خواسته های بشريت را برآورده کند و و صدای شکستن آن بگوش می‌رسد».^[۶] مقامات کاخ سفید نامه رییس جمهور ایران را حاوی مطالب "گسترده و تاريخی" نامیدند که به مناقشه میان دو کشور ارتباط مستقيم ندارد. گرچه نامه احمدی‌نژاد درباره ناکامی جهانی درباره حقوق بشر، تروریست ، تهاجم فرهنگی و ناراحتی مردم جهان از تمرکز قدرت در بعضی کشورها و دیگر مشکلات مردم جهان و بخصوص فلسطینیان اشاره میکند اما آمريکا در اولين واکنش خود گفته است که « اين نامه به نگرانی های جامعه جهانی توجهی ندارد » و بگفته برخی مقامات کاخ سفید « این نامه مطالب مهمی نظير مسئله اتمی، تروريسم و حقوق بشر را در بر نداشت » که بنظر می‌آید اشاره به نگرانی پاره‌ای از کشورها از جمله آمریکا نسبت به مساله هسته‌ای و حقوق بشر در ایران داشت و نامه وی را حاوی پیام یا پیشنهاد مشخص سیاسی درین باره ندیدند. گرچه برخی مطبوعات آمریکایی آن را نشانه تمايل مقام‌های رسمی ايران به مذاکره مستقيم با آمريکا دانستند.^[۷]

احمد جنتی، دبير شورای نگهبان و از روحانيون پرنفوذ در طيف تندرو جناح محافظه کار، در خطابه نماز جمعه تهران، نامه محمود احمدی‌نژاد به جورج بوش، رييس جمهوری آمريکا را «عملی فوق العاده» و از «الهامات خدا» خواند.^[۸] و بعضی از مطبوعات محافظه کار در ايران نوشتند که نامه رييس جمهوری ايران در ادامه سنت حضرت محمد، پيامبر اسلام، است که در زمان خود با نوشتن نامه هايی به رهبران وقت جهان و از جمله به پادشاه ايران آنان را دعوت کرد که به راه راست بيايند. برخی آن را با نامه آیت‌الله خمینی به گورباچف که در آن فروپاشی شوروی را پیش بینی کرده بود، مقایسه کردند. از سوی ديگر اين پرسش نيز مطرح شد که احمدی نژاد به پشتوانه کدام توانايی اقتصادی، سياسی و حتی معنوی آمريکا و غرب را به چالش می کشد و نظام دموکراسی را شکست خورده می داند.».^[۶]

بهر حال کاخ سفید در موضعی رسمی اعلام کرد که به نامه احمدی‌نژاد جوابی داده نمی‌شود.^[۹] بی اعتنایی دولت آمریکا در پاسخ به نامه محمود احمدی‌نژاد باعث شد که وی در مصاحبه‌های مختلف، از آن به عنوان «بی اعتنایی رییس جمهور آمریکا به نداهای صلح جویان جهان» یاد کند.^[۱۰]

اگرچه نامه‌های وی ، هیچ پاسخ رسمی را از گیرنده به همراه نداشته است اما وی مصرانه اعلام کرد که نگارش نامه به سران کشورهای جهان را در دستور کار خود دارد و ادامه میدهد.^[۴]

[ویرایش] نامه به سارکوزی

پس از یک وقفه یکساله در ارسال نامه‌ها ، در آبان ماه ۱۳۸۶ ( نوامبر ۲۰۰۷) خبر ارسال نامه به نیکلای سارکوزی رییس جمهور اخیر فرانسه از سوی روزنامه لوموند به نقل از سخنگوی الیزه منتشر شد. این دومین نامه رییس جمهوری ایران به کاخ الیزه بود، نامه قبلی برای ژاک شیراک ارسال شده بود. لوموند گزارش داد که به گفته منابع ديپلماتيک لحن نامه بسيار زننده بوده است وتهديدهاي علنی در محتوای آن وجودداشته است. لوموند مدعی شد احمدی نژاد در اين نامه سارکوزی را « فردی جوان و بی تجربه » خطاب کرده و توصيه هايی به وی کرده، از او خواسته است « روابط دو کشور را ازبین نبرد» اما ثمره هاشمی مشاور ارشد رييس جمهور، خبر لوموند درباره محتوای نامه احمدی نژاد به سارکوزی را تحريف شده دانست و تاکید کرد: در اين نامه با اشاره به سوابق روابط ايران و فرانسه و تشريح وضعيت موجود، به افق آينده روابط دو کشور نيز اشاره شده است.^[۱۱] احمدی نژاد در واکنش به این مطالب گفت که « نامه به سارکوزی شدیداللحن یا مربوط به مساله هسته‌ای نبوده است».

[ویرایش] نامه های دیگر

محمود احمدی‌نژاد، رییس جمهوری اسلامی ایران در وبلاگ شخصی خود بنام یادداشتهای شخصی احمدی نژاد به آنچه نامه یک مادر آمریکایی خوانده شده، پاسخ داد. بنظر می‌رسد این تنها نامه‌ای است که اگرچه غیررسمی و خطاب به شخصی نامعلومی نوشته و فرستاده شده‌، اما برخلاف نامه‌های بالا، متن کامل آن، جزو نامه‌های رسمی در سایت ریاست جمهوری ثبت شده است ^[۱۲] احمدی‌نژاد در این متن در پاسخ به بخشی از نامه این « مادر آمریکایی» که از احتمال حمله ایران به آمریکا ابراز نگرانی کرده است، با تاکید بر اینکه « تاکنون تعداد زیادی از این نوع پیام را دریافت کرده‌ام» ضمن انتقاد از سیاست‌های آمریکا و اشاره به زورگویی‌ها و زیاده‌خواهی‌های اسراییل و آمریکا، به وی اطمینان می‌دهد که ایران آغازگر هیچ جنگی نخواهد بود.^[۱۳]^[۱۴]^[۱۵]