مخفی بدخشی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
 |
|
| زمینه فعالیت | شعر فارسی |
| تولد | ۱۲۵۵ خورشیدی فیض‌آباد بدخشان |
| مرگ | ۱۳۴۲ خورشیدی ۸۴سالگی |
| نام دیگر | سید نسب، بیگم نسب |
| لقب‌ها | سیدة‌النسب، پاچاجان |
| ملیت | افغانی |
| محل زندگی | روستای قره‌قوزی فیض‌آباد بدخشان، کابل، قندهار |
| والدین | میرمحمودشاه بدخشی |
مَخفی بَدَخشی (۱۲۵۵ – ۱۳۴۲ خ.) از شاعران پارسی‌گوی زن در افغانستان بود.
مخفی بدخشی لقب او، و نامش سید نسب و یا بیگم نسب است. تبار از بدخشان بود و در کابل و قندهار سکونت داشت.
مخفی بدخشی دانش و معلومات عمومی را به‌گونهٔ مخفی و به‌دور از نظر سیاسیون وقت از بزرگان و آگاهان خانواده خویش فرا گرفت. وی معاصر شاعر زن ایرانی فروغ فرخزاد است.[۱]
نیاکان مخفی بدخشی از امیران محلی بدخشان بودند و خانواده‌اش در روزگار پادشاهی امیر عبدالرحمن خان از بدخشان به قندهار تبعید شدند.[۲]
مخفی در شانزده سالگی به سرودن شعر آغاز کرد.[۳]
مخفی بیشترین اشعارش را در محله‌ای بنام قره‌قوزی که همان جا نیز زندگی می‌نمود، سروده‌است. وی ازدواج نکرد و بیشتر عمر خود را در کنار خانواده‌اش در حالت تبعید سیاسی در شهرهای کابل و قندهار در دوره امیرعبدالرحمن خان به‌سر برد.
مخفی دختر مردی است به نام میرمحمودشاه بدخشی (میر محمود عاجز) بود که او نیز شاعر بوده و کتابی هم به نام چارباغ بدو منسوب است که اینک در دست نیست. برادران مخفی، میر محمد غمگین و میر سهراب سودا هم، شاعر بوده‌اند.[۴]
آثار او زیر عنوان لعل‌پاره‌ها در مجله کابل به چاپ رسیده‌است. پارکی زنانه و دبیرستانی[۵] نیز در بدخشان به نام او نام‌گذاری شده‌است.[۶]
[ویرایش] نمونه شعر
در مورد زیب‌النساء بیگم:
- بشکند دستی که خم در گردن یاری نشد
- کور به، چشمی که لذت‌گیر دیداری نشد
- صد بهار آخر شد و هر گل به فرقی جا گرفت
- غنچه باغ دل ما زیب دستاری نشد
- هرکه آمد در جهان بودش خریداری، ولی
- پیر شد زیب‌النّساء او را خریداری نشد
[ویرایش] منابع
بر پایه: نوابی، حبیب، دیوان اشعار مخفی بدخشی، کابل: چاپ دوم زمستان ۱۳۷۹.
- ↑ جدید آن‌لاین
- ↑ سپیده‌دم
- ↑ روزگار
- ↑ دویچه‌وله، مخفی بدخشی - شاعر تبعیدی شوربخت
- ↑ وب‌گاه خبری وخت
- ↑ روزگار
