محجوبه هروی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
محجوبه هروی شاعره نامدار افغان، در سال ۱۲۸۵ خورشیدی در بادغیس (از توابع سابق هرات) زاده شد.
نام اصلی او صفورا بود و از سن چهارده سالگی شعر می‌سرود. نخست عضو انجمن ادبی هرات شد و سپس به آموزگاری در مدارس دخترانه هرات پرداخت.
او یکی از شاعران نامدار معاصر افغانستان است که اشعارش بالغ بر سه هزار بیت است.
محجوبه در سال ۱۳۴۵ در همین شهر درگذشت.
دیوان محجوبه هروی، در سال ۱۳۴۷ خورشیدی، توسط محمد علم غواص در هرات به چاپ رسید.
[ویرایش] نمونه شعر وی
شهر بر من تنگ شد آهنگ صحرا می‌کنم
روی صحرا را ز اشک خویش دریا می‌کنم
در گلستانی که بر یاد رخت خوانم غزل
بلبلان را بر نوای خویش شیدا می‌کنم
نیستم زاغ و زغن تا مایل سفلی شوم
من همای اوج قدسم میل بالا می‌کنم
سرو چون قد می‌فرازد در میان بوستان
من خیال قامت آن سرو بالا می‌کنم
من که مخمور نگاه نرگس مست توام
کافرم گر التفات جام و صهبا می‌کنم
قامتت سرو و رخت گل، زلف سنبل، غنچه لب
من تماشای گل و گلشن در اینجا می‌کنم
آه، یک غم نامه ما را نخواندی از غرور
گرمن از بهر تو صد مکتوب انشا می‌کنم
[ویرایش] منبع
شعر زنان افغانستان، به کوششش مسعود میرشاهی
پاریس، انتشارات خاوران - تابستان ۱۳۷۹ خورشیدی
