قارص

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

قارص (به ترکی: Kars، به ارمنی: Ղարս، به کردی: Qers) شهری است در شمال شرقی ترکیه که جمعیت کرد بسیاری دارد. این شهر مرکز استان قارص است.

شهر قارص پیش از این مرکز شهرستان (سنجق) استان (ولایت) ارزروم بود.

جمعیت قارص در سال ۲۰۰۰ برابر با ۱۳۰٬۳۶۱ نفر بوده‌است.

[ویرایش] تاریخچه

در سده ۱۰ میلادی ناحیه قارص تشکیل یکی از پادشاهی‌های ارمنی به نام پادشاهی باگراتی را می‌داد. بعدها قارص توسط سلجوقیان، در سده سیزدهم توسط مغول‌ها و در ۱۳۸۷ توسط تیمور لنگ اشغال شد. پس از آن این شهر تا سال ۱۸۷۷ در دست عثمانیان بود. ارگی که توسط سلطان مراد سوم عثمانی ساخته شده بود توانست در برابر محاصره لشکر ایران در سال ۱۷۳۱ به فرماندهی نادر شاه و بعدها در برابر حملات روسیه دوام بیاورد.

این شهر در "نبرد کارس" در جنگ روسیه و ترکیه در 1877-78 به شدت شکست خورد و با عقد قرارداد سن استفانو به روسیه پیوسته شد. تا این‌که پس از سقوط تزاریسم و قرارداد برست-لیتوسک در 1918 به امپراتوری عثمانی پس داده شد.

[ویرایش] قارص در فرهنگ عامیانه

• قارص محلی است که داستان برف ('Kar')، رمان معروف اورهان پاموک، نویسنده ترکیه‌ای، در آن قرار دارد.
• شاعر ارمنی، یغیشه چارنتس در قارص به دنیا آمده‌است.
• فیلسوف و عارف یونانی-ارمنی، گئورگی گورجیف دروان کودکی و بلوغ خود را در قارص گذراند.

[ویرایش] منبع