فراصوت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

‫ماورای صوت ‫ و یا فراصوت، به امواج فشاری گفته می‌شود که دارای فرکانسی بالاتر از بازه فرکانسی شنوایی آدم هستند. بازه فرکانسی شنوایی افراد متفاوت است و با بالا رفتن سن این بازه کاهش می‌یابد، ولی معمولاً بالاترین فرکانس شنوایی انسان ۲۰ و یا ۲۵ کیلوهرتز در نظر گرفته می‌شود. نقطه مقابل این امواج، امواج مادون صوت هستند که دارای فرکانس زیر فرکانس شنوایی آدم می‌باشند. همچنین اصطلاح ماورای صوت، نباید با مافوق صوت که برای سرعت‌های بالاتر از صوت استفاده می‌شود اشتباه گرفته شود.

[ویرایش] ‫کاربردها

[ویرایش] ‫‫‫کاربردهای پزشکی

نوشتار اصلی را بخوانید: سونوگرافی

[ویرایش] ‫‫کاربردهای صنعتی

‫آزمون فراصوت یکی از روش‌های آزمون‌های غیر مخرب است. ‫در این روش امواج فراصوت با فرکانس بالا و با دامنه کم به داخل قطعه فرستاده می‌شوند. این امواج پس از برخورد به هر گسستگی بازتابیده می‌شوند. از روی دامنه و زمان بازگشت این امواج می‌توان به مشخصه‌های این گسستگی پی برد. از کاربردهای این روش می‌توان به اندازه‌گیری ضخامت و تشخیص عیوب موجود در قطعات نام برد. ‫یکی از امتیازات مهم این روش توانایی آن در تشخیص عیوب بسیار کوچک به علت فرکانس بالا‫ی این امواج و در نتیجه طول موج بسیار کوچک آنها است.