عبدالرحمن‌خان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
امیر عبدالرحمن‌خان، سومین پسر امیر محمدافضل‌خان، نوهٔ امیر دوست‌محمدخان، امیر افغانستان (۱۸۸۰ - ۱۹۰۱) از دودمان بارکزی كه در سال ۱۸۴۰ متولد شد. وی در زمان زمامداری پدرش بحیث فرماندار قطغن و بدخشان ایفای وظیفه می‌کرد. وی بر ضد کاکایش (عمویش) امیر شیرعلی‌خان برخاست و پس از شکست به بخارا فرار نمود.
در سال ۱۸۶۶ به افغانستان بازگشت و شیر علی خان را شکست داده، پدرش محمد افضل خان را بر تخت سلطنت نشاند. پس از سه سال شیر علی خان بار دوم قدرت را بدست گرفت وی پا به فرار نهاد. پس از وفات شیر علی در سال ۱۸۸۰ زمام امور کشور را در دست گرفت.
در دوران سلطنت وی بعضی از سرحدات کشور به شمول خط دیورند در سال ۱۸۹۳ نشانی شد.
بمنظور تحکیم قدرتش وی مرتکب اعمال خشونت بار علیه مردمان هزاره در افغانستان مرکزی گردید. پس از چندی بر ضد نورستان که درآنزمان مسلمان نبودند، لشکر کشی نمود و آنها را جبرا به دین اسلام وادشت. وی در سال ۱۹۰۱ در باغ بالای کابل فوت نمود و در آن شهر دفن گردید.
[ویرایش] منابع
- افغانستان در پنج قرن اخیر نوشته میر محمد صدیق فرهنگ
- افغانستان در مسیر تاریخ نوشته میر غلام محمد غبار
