صائین‌قلعه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شهر صائین‌قلعه يکی از شهرهای استان زنجان است.
شهر صائین‌قلعه با ۹.۴۲۸ نفر جمعیت در بخش مرکزی شهرستان ابهر قرار گرفته است.
 |
|
|---|---|
| مرکز | زنجان |
| شهرستان‌ها | ابهر | ایجرود | خدابنده | خرمدره | زنجان | طارم | ماه‌نشان |
| شهرها |
آب‌بر | ابهر | چورزق | حلب | خرمدره | دندی | زرین‌آباد | زرین‌رود | زنجان | سجاس | سلطانیه | صائین‌قلعه | قیدار | گرماب | ماه‌نشان | هیدج |
| نقاط دیدنی |
آبشار شارشار | بازار زنجان | بنای رختشویخانه | تپه‌های باستانی کرسف | داش‌کسن | دربند قاطرچی | غار خرمنه‌سر | غار کتله‌خور | قلعه بهستان | گنبد سلطانیه | مسجد جامع زنجان | معبد اژدها | موزه زنجان |
نوشته :مهدی معینی آدرس ایمیل:www.mehdi2006moeini@gmail.com, www.mehdi2006moeini@yahoo.com برای اطلاعات بیشتر به این سایت ها مراجعه نمایید
[ویرایش] www.saeinghaleh.tk www.saeinshahr.4t.com
این شهر هم از نظر تقسیمات کشوری در استان زنجان قرار گرفته و تابع ابهر بوده و دارای 000/20 نفر جمعیت است. تاریخ کهن دارد قبل از فتنه دیر پای مغول قهود نام داشته ومغولان آنرا صایین قلعه نام نهادند. حمداله مستوفی درنزهه القلوب می نویسد:
" دیه قهود که مغولان آنرا صایین قلعه می خوانند، ام القری آنجاست. و اکنون به سبب همسایگی با سلطانیه آن موضع آبادانی می شود ولایت سردسیر است حاصلش غلّه و پالیز باشد. چون بر جاده عَلَم واقع شده اخراجات بسیار دارند. از حقوق دیوانی معاف است.
در ذکر مسافات از سلطانیه دارالملک مغول تاری مسافت بین ابهر وصایین قلعه را چهار فرسنگ ذکر کرده و دراین زمان یعنی قرن هفتم از هیدج وخرمدره آثاری نبوده که مذکور افتد. از تاریخ احداث قلعه این شهر آگاهی درستی نداریم ولی در قرن سوم هجری این قلعه در امتداد قلعه ] سر جهان [ وسایر قلاع دیگر منطقه مورد استفاده کنگریان بوده که به این منطقه حاکم شده اند. بعدها که نفوذ اسماعیلیه ملاحده به این حدود تعمیم یافته از این قلاع ] شمیران طارم، یاستی انگوران، سرجهان، میموندز، صایین قلعه[ به مرکزیت قلعه بزرگ گازرخان الموت یک نوع بهره ارتباطی مخابراتی می برده اند. به این نحو که با تابانیدن نورخورشید به آئینه مخصوص و قطع و وصل نور یک نوع ارتباط مورس بوجود آورده بودند. و به این ترتیب رسانیدن پیام بصری از قلعه ای به قلعه دیگر درمدت کمی میسر می شده. جالب توجه است که برقراری این نوع ارتباط مکالمات بصری در آن عصر بویژه کشورهای متمدن جهان بوده است.
لسترنج در کتاب خود می نویسد:" سر راه ابهر پنج فرسخی مشرق سلطانیه قریه قهود واقع است که مغولها آنرا صایین قلعه می نامند و هنوز این محل بنام صاین وجود دارد و آنرا با توخان هم می گویند و با توخان اسم نواده چنگیز است. قلعه مرتفع سر جهان بر فراز قله کوهی درنیمه راه صایین قلعه و سلطانیه واقع و تا سلطانیه پنج فرسخ فاصله داشت. واز فراز آن کوه بر جلگه بزرگی که ازسمت مشرق تا ابهر وقزوین امتداد داشت مشرف بود. یاقوت حموی گفته سر جهان جزو ولایت طارم و یکی از مستحکم ترین دژهایی است که او دیده ] مشاهدات یاقوت حموی در قرن ششم بوده. مولف [ ولی در زمان حمد اله مستوفی آن دژ خراب بوده و آلات جنگی وساخلوان به صایین قلعه انتقال یافته است. نام صائین قلعه بصور گوناگون در تواریخ آمده از جمله: صاین، صاین قلعه، قهود، قهود رود، صاین دژ، باتوخان، حسن قلعه و سان قالا که اسم رایج فعلی محلی آن است
