شوتوکان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
 |
در متن این مقاله از هیچ منبع و ماخذی نام برده نشده‌است. شما می‌توانید با افزودن منابع بر طبق اصول اثبات‌پذیری و شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع، به ویکی‌پدیا کمک کنید. مطالب بی‌منبع احتمالاً در آینده حذف خواهند شد. |
شوتوکان به ژاپنی: 松涛館 یکی از مهم‌ترین سبک های کاراته است، که توسط: گیچین فونا کوشی (۱۹۵۷-۱۸۶۸) بنیان گذاری شد.
شوتو لقب فوناکوشی (شوتو به معنی کاج های لرزان است و چون خانه ی فوناکوشی در جنگل کاج بود چنین نامی بر او نهادند ) و کان به معنای خانه یا مکتب است. علاوه بر آن شوتوکان متعلق به سیستم شوری ته در کاراته است.
اکنون رشته شوتوکان توسط یکی از استادان بزرگ جهان به نام استاد کانازاوا به صورت امروزی تر و علمی تربا نام شوتوکان s.k.i به جهانیان معرفی شده که به کمک نیروهای فیزیکی و بهره گیری از علم فیزیک کارهایی که به نظر خیلی‌ها سخت یا غیرممکن مینمایند را ممکن می‌کند. در این متد توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و مرکز ثقل نیرو می‌شود .[نیازمند منبع]
| سبک‌های کاراته |
| آشیهارا • چیتوریو • انشین • گنسئی‌ریو • گوجوريو • گوکان‌ریو • ایسشین‌ریو • کیوکوشین • ریو ته • سئیدو • شورین‌ریو • شورینجی‌ریو • شیتوریو • شوتوکای • شوتوکان • شودوکان • اوئچی‌ریو • وادوریو کن شین کان • کان زن ریو |
