سرقفلی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سرقفلی حقی است که تاجر برای تقدم در اجاره ی محل و ادامه تجارت درمحل کار خود دارد.
مبنای این حق مالی بر این اساس استوار است که موسسات تجارتی اغلب اوقات در ساختمان هایی تأسیس می شوند که مالکیت آن ها متعلق به دیگران است واین ارزش را باید سوای ارزش مادی آن ملک و متعلق به کسی دانست که آن را به وجود اورده است. از طرف دیگر ادامه فعالیت تاجر که آن را می توان به هر پیشه خدماتی یا حتی تولیدی نیز تسری داد تا حد زیادی مستلزم استقرار او در مکان اولیه است.
این حق به صاحب آن اجازه می دهد ثمره فعالیت خود را از مالک یا کسی که پس از او قصد اجاره محل را دارد دریافت کند و همچنین اختیار تام مالک برای بیرون کردن مستأجر را از بین می برد.
در اصول حسابداری سرقفلی هر سازمان جز دارايي های غير مشهود آن سازمان در نظر گرفته مي اصولا سرقفلی با حق کسب و بیشه تفاوت دارد
