زبان هوری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
زبان هوری نامی قراردادی است که به زبان هوریها -که در ۲۳۰۰ (پیش از میلاد) به میانرودان اندرشدند و تا ۱۰۰۰ (پیش از میلاد) ناپدید شدند- گفته میشود. هوری زبان پادشاهی میتانی در شمال میانرودان بود. انگاشته میشود که خاستگاه این زبان زیستگاههای هوریان در سوریه کنونی بوده باشد.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] خویشاوندان زبانی
این زبان یک زبان پیوندی است که همراه با زبان اورارتویی خانواده زبانی هورواورارتویی را میسازند. زبان ارمنی از این خانواده وامواژههای بسیاری دارد که نشان از ارتباط زبانی دیرپای این زبان با هوری و هورواورارتویی دارد. برخی پژوهشگران بر این باورند که هوری همانندیهایی با زبانهای شمال شرقی قفقاز دارد و بنابراین این زبان را در خانواده زبانهای آلارودی جامیدهند.
[ویرایش] نوشتن
هوریها خط میخی اکدی را نزدیک به ۲۰۰۰ پیش از میلاد برای نوشتن زبانشان پذیرفتند. نوشتههای هوری یافتشده تاکنون اندکند. هوریها همچنین گرایش به سود بردن از خط نمادین سومری داشتند که تلفظ هوری آن واژگان امروز آشکار نیست. از اینرو آگاهی از زبان هوری هنوز کامل نیست.
[ویرایش] ادب هوری
نوشتههای به زبان هوری تاکنون در خاتوشا،اوگاریت و شاپینووا یافت شدهاند. یکی از بلندترین نامههای عمارنه نامهای است که توشراتتا پادشاه میتانی به آمنهوتپ سوم فرعون مصر باستان نوشته است. کهنترین نشانه از موسیقی در نوشتههای هوری یافته شده در اوگاریت دیده شده است.
زبان هوری بر زبان سامیای که در قطنه در شمال سوریه کنونی و بر زبان هیتی به ویژه در لهجه شاپینووایی آن اثرگذارد.
[ویرایش] انگارههایی درباره زبان هوری
برخی پژوهشگران بر این باورند که زبان هوری در زبان سوبارتویی و به عنوان زیرلایه این زبان تحلیل رفته است.
[ویرایش] منبع
- نویسندگان ویکیپدیای انگلیسی؛ http://en.wikipedia.org/wiki/Hurrian_language، Hurrian language؛(نسخه ۳ ژانویه ۲۰۰۷)