رضاقلی خان هدایت
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
رضاقلی خان هدایت (۱۲۱۵-۱۲۸۸ق) ادیب و شاعر سده سیزدهم هجری در ایران است.
وی همچنین ناظم مدرسه دارالفنون بود. امیر کبیر نیز برای مذاکره با خان خیوه رضاقلی خان هدایت را به عنوان سفیر راهی خوارزم کرد.
پسر او علیقلی‌خان هدایت از تهران تا سلطانیه و از آنجا به تبریز سیم تلگراف کشید و به این خاطر به نام مخبرالدوله نامور شده و وزیر تلگراف شد.
صادق هدایت رمان‌نویس برجسته ایران نیز از تبار رضاقلی‌خان بود.
[ویرایش] اثرها
| آثار رضاقلی خان هدایت |
|---|
| اصول‌الفصول | تاریخ روضه‌الصفای ناصری | دیوان غزلیات | دیوان قصاید | سته ضروریه | فرهنگ انجمن‌آرا | فهرس‌التواریخ | مجمع‌الفصحاء | مدارج‌البلاغه در علم بدیع | مفتاح‌الکنوز در شرح اشعار خاقانی | نژادنامه | هدایت‌نامه | تذکره ریاض‌العارفین |
[ویرایش] منابع
برخی از اطلاعات برچیده از: نسل پویا، جمعه‌نامه، ادبستان و دیگر منابع.
