درازروده
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در کالبدشناسی دستگاه گوارش، درازروده یا ایلئوم بخش انتهایی از سه بخش رودهٔ کوچک است. درازروده پس از دوازدهه (اثنی عشر) و تهی‌روده[1] قرار گرفته و توسط دریچه‌ای به نام دریچه ایلئوسکال[2] (دریچهٔ دراز-کوری) از روده کور جدا شده‌است. طول درازروده در انسان‌ها در حدود ۲ تا ۴ متر است.
پ.هاش در درازروده معمولاً بین ۷ و ۸ (خنثی یا کمی قلیایی) است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] کارکرد
کارکرد درازروده، جذب فراورده‌های گوارشی است. دیوارهٔ درازروده چین‌دار است که هر کدام از چین‌ها پوشیده از شمار بسیار زیادی پُرز کوچک است.
[ویرایش] درازروده‌سُنبی
در جراحی، گاه در ديواره شكم با وسایل جراحی سوراخی ایجاد می‌کنند كه در نتيجه آن محتويات درازروده به بیرون راه پيدا می‌كند. به این عمل درازروده‌سُنبی[3] گفته می‌شود.[4]
[ویرایش] منابع
- Wikipedia contributors, "Ileum," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Ileum&oldid=190407660
- برابرها از فرهنگستان زبان فارسی.[5]
