بینوایان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بینوایان نام رمان معروفی نوشته ویکتور هوگو نویسنده سرشناس فرانسوی است.
وی در کتاب بینوایان به تشریح بیعدالتیهای اجتماعی و فقر و فلاکت مردم کشورش میپردازد، همان عوامل و محرکهای اجتماعی که منجر به انقلاب کبیر فرانسه شد. انحصار توزیع قدرت و ثروت در دست خانواده فاسد سلطنتی که از مشکلات جامعه فرانسه کاملاً بی اطلاع بودند، سبب ایجاد معضلات اقتصادی و اجتماعی در جامعه فقیر فرانسه شد و انقلاب فرانسه ناشی از همین تحولات زیرساختهای اجتماعی جامعه فرانسه بود. ویکتور هوگو در خلال پردازش شخصیتهای داستان و روانشناسی آنها، نحوه درگیری و دخالت آنان را در این نهضت اجتماعی و تودهای نشان میدهد. قهرمان داستان، مرد فقیری به نام ژان وال ژان است که بر اثر یک ملاقات تصادفی با یک کشیش خیر، دچار تحول میشود و از فردی درمانده و منفعل و خلافکار، به انسانی نوع دوست تبدیل میشود.
[ویرایش] منبع
آیکتاب (برداشت آزاد با ذکر منبع) بینوایان تصویر راستین سیمای مردم فرانسه در قرن نوزدهم است.