بنیاد ایرانشناسی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بنیاد ایرانشناسی مؤسسهای علمی و پژوهشی است که در سال ۱۳۷۶ و زیر نظر نهاد ریاست جمهوری , تاسیس شد. مرکز اصلی بنیاد در خیابان شیخ بهایی تهران واقع شده ولیکن در برخی از استانها نیز شعبه دارد.
طبق اساسنامه این بنیاد, اهداف آن عبارتند از:
- ایجاد محیط مناسب برای مطالعه و بهره گیری فرهیختگان، دانش پژوهان و دانشجویان علاقه مند به مباحث ایران شناسی.
- سازماندهی و هماهنگ کردن پژوهشهای علمی در زمینه ایران شناسی به منظور بهره گیری از آنها در بنیاد.
- بالا بردن سطح آگاهی گروههای اجتماعی و فرهنگی مردم ایران از پیشینه تاریخی، تمدن و فرهنگ ایران و تقویت حس میهن دوستی و آرمان خواهی آنها و تحکیم ارکان هویت ملی و مقاومت در برابر جلوههای گوناگون پنهان و آشکار هجوم فرهنگی بیگانه. [۱]
یکی دیگر از اهداف بنیاد ایران شناسی, بررسی دقیق شرح حال و آثار دانشمندان, هنرمندان و فرهیختگان ایران است. بر این اساس این بنیاد اقدام به جمع آوری و ایجاد بانک اطلاعات فرهیختگان, مشاهیر علمی و مذهبی, ادبا, علما, هنرمندان, اهل حرفه و صنایع, رجال و بزرگان ایران نمودهاست. [۱]
اداره این بنیاد به عهده هیئت امنا آن است که از میان اعضای آن, یک تن توسط رئیس جمهور به عنوان ریاست بنیاد به مدت چهار سال انتخاب میگردد.
در حال حاضر , ریاست این بنیاد به عهده دکتر حسن حبیبی است. [۲]