ایران‌شناسی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
 |
در متن این مقاله از هیچ منبع و ماخذی نام برده نشده‌است. شما می‌توانید با افزودن منابع بر طبق اصول اثبات‌پذیری و شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع، به ویکی‌پدیا کمک کنید. مطالب بی‌منبع احتمالاً در آینده حذف خواهند شد. |
ایران‌شناسی مطالعه فرهنگ و تاریخ ایران‌زمین را گویند. البته نمی توان دقیقا تعریفی از ایران‌شناسی ارائه کرد که جامع و مانع باشد اما می توان به تعاریفی دست یافت که بتوان حوزه مطالعات ایران‌شناسی را با ان تشریح کرد.
ایران‌شناسی شاخه ی منظمی از دانش است که به مطالعه دانش فرهنگی ایران از زمان باستان تا حال می پردازد. (شامل ایران‌شناسی کهن و ایران‌شناسی نو). این فرهنگ شامل تاریخ، ادبیات، هنر و فرهنگ ایران کهن و ایران نو و به همراه فرهنگ توده ی آن می شود. علاوه بر این به مطالعه زبان های ایرانی نیز پرداخته می شود. ایران‌شناسی محدوده جغرافیایی کشورهای امروزی ایران، افغانستان ازبکستان و تاجیکستان را شامل می شود. از مشهورترین پژوهشگران در این زمینه می توان به شرق شناس آمریکایی ریچارد فرای ، خانم مری بویس، ولادیمیر مینورسکی روسی و همچنیی پژوهشگران ایرانی مانند احسان یارشاطر که پایه‌گذار و ناشر دانشنامه ایرانیکا و همچنین ذبیح‌الله صفا نویسنده کتب متعدد و ارجمندی در تاریخ ادبیات ایران اشاره کرد.
دانشنامه ایرانیکا یکی از بزرگ‌ترین و جامع ترین طرح‌های ایران‌شناسی است که تاکنون نوشته شده است.
