بندار رازی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بندارِ رازی شاعر ایرانی نیمه دوم سده چهارم هجری است.شعرهایی که از او به جا مانده بیشتر در قالب هزلند.[نیازمند منبع]از اشاره‌ای که در دیوان خاقانی به او شده پیداست که مدتی در آذربایجان نیز زندگی کرده و یا شاعر مدیحه‌گوی یکی از دربار‌های آن دیار بوده. یکی دو شعر کوتاه از رستهٔ فهلویات نیز منسوب به اوست که امروز در دست است.
[ویرایش] اثرها
- چَموشنامه؛این اثر دارای چند بیت به گویش گیلکی بوده که اکنون از آن چیزی به جای نمانده است.
[ویرایش] نمونه شعر
در زیر نمونه‌ای از اشعار فهلوی را که بدو منسوب کرده‌اند می‌بینید:
| ازینیمه دلی نترسم از کج | ای کهان دل نه داری اج که ترسی؟ |
- معنای بیت:با این نیم دل از کسی نمی‌ترسم - ای فلان کس که تو دل نداری از که میترسی؟
