آرامگاه لقمان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

آرامگاه لقمان، بنایی عظیم وآجری در شهرستان سرخس است.

این بنا پس از هزار سال، هنوز ابهت وصلابت خود را حفظ کرده و در میان تل‌های خاکی بخش‌های مخروبهٔ ملحقات بنا گردن فرازی می‌کند. مقبرهٔ این عارف سرخسی در یک کیلومتری شمال شهر سرخس قرار دارد. شباهت بسیار زیادی بین این بنا و آرامگاه سلطان سنجر سلجوقی وجود دارد.

این بنا شامل گنبدی دو پوشه آجری با ایوانی بلند است همچنین نوار کمربند مانندی قسمت مدور گنبد را از ساقه و دیواره آن که بر روی قاعده کثیرالاضلاعی قرار گرفته است، جدا می کند.در بدنه هر ضلع آن، روزنه ای برای روشنایی درون گنبد تعبیه شده است. و تزئینات گچی، گچ بری و آجرکاری آن ممتاز است. درون طاق ها مزین به نقوش هندسی لوزی شکل (برجسته و گود) می باشد. طول وعرض خارجی بقعه به ابعاد70*170و40*26متر می باشد. ساختمان آن ازدو بخش مربع شكل متصل به هم تشكيل شده است.ايوان ورودی بزرگ و مرتفعی درسمت شمال و آرامگاه كه در وسط چهار ضلع داخلی آن طاق نماهايی ساخته شده است. بقعه دارای دوطبقه و طبقه ی دوم آن غرفه داراست. طرح چهارضلعی بنادرقسمت بالا به تعدادی تربنه به طرح هشت ضلعی تبديل شده كه حجم چشمگيری رادرنمای خارجی آن بوجودآورده است. و گنبد كم خيزی برروی استوانه بناگرديده است. نورداخل بقعه از چهارنورگير مستطيل شكل دربدنه هشت ضلعی تامين مي شودو طاق نماهای داخلی بنا باآجركاری ظريف و طرحهای هندسی لوزی ساخته شده است.^[۱] این بنای تاریخی تحت شماره ۱۶۵ در شمار آثار تاریخی با ارزش ایران به ثبت رسیده است.