Indar normal
Wikipedia(e)tik
Indar normala indar berezi bat da; hau da, kasu berezi bateko indarra. Beraz, indarraren propietate beretsukoa da: magnitude bektoriala da
Newtonen akzio-erreakzio printzipioaren arabera gorputz batek beste bati indarra eragitean, azken honek lehenengoari modulu eta norabide bereko, baina kontrako norantzako indarra egingo dio. Printzipio honetan oinarritzen da indar normalaren definizioa: Gorputz batek (indar baten eraginez) gainazal baten gainean egoteagatik jasatzen duen indarra.
Honen adibiderik garbienak egunerokotasunean topatzen dira. Pertsona bat (Lurrazalean) aulki batean jesarrita badago indar grabitatorioa jasatzen du, hala ere, ez du aulkia zeharkatzen 
azelerazioarekin. Honek adierazten du aulkiak nolabaiteko indarra egiten diola gora. Definiziotik ondorioztatukoaren arabera indar normalaren modulua jasandako indar grabitatorioaren berdina izango da.
Gerta liteke gorputzak jasandako indarra gainazalarekiko perpendikularra ez izatea; hala ere, indar normala beti denez indar erresultantea aldapan beheranzkoa izango da.
