Tratado de Waitangi
De Wikipedia, la enciclopedia libre
El Tratado de Waitangi (Inglés: the Treaty of Waitangi, Maorí: Te Tiriti o Waitangi) se firmó el 6 de febrero de 1840 en Waitangi, en la Bahía de las Islas, Nueva Zelanda. Fue firmado por representativos de la corona británica, y jefes maoríes de la Isla Norte. El residente británico, James Busby, ya había convencido a aproximadamente 35 de estos jefes a que pretendiesen la independencia bajo la denominación de "Confederación de las Tribus de Nueva Zelanda". El documento rubricado en Waitangi fue después entregado a otras localidades norteñas para obtener firmas maoríes adicionales.
The Treaty (como lo refieren frecuentemente los neozelandeses), justificaba a los ingleses hacer de Nueva Zelanda una colonia británica. Hoy se considera el punto fundacional de Nueva Zelanda como nación.
No obstante, el gran problema radica en que se firmaron dos versiones, una en Ingles y otra en idioma maorí, y ambas tienen puntos discordantes. La versión maorí dice que ellos aceptan la permanencia de los británicos a costa de la protección permanente por parte de la corona. La versión británica dice que los maoríes se someten a la corona a cambio de la protección británica. Por ejemplo, el uso de la palabra kawanatanga, que aparece en el Tratado para expresar el concepto de la soberanía.