Ilyushin Il-96
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| IL-96 | |
|---|---|
 |
|
| Ilyushin Il-96-300 της Ρωσικής Aeroflot. | |
| Τύπος | Πολιτική αεροπορία |
| Κατασκευαστής αεροσκάφους | Ilyushin |
| Παρθενική πτήση | 28 Σεπτεμβρίου 1988 |
| Πρώτη παρουσίαση | 29 Δεκεμβρίου 1992 με την Aeroflot |
| Κατάσταση | Σε υπηρεσία |
| Κύριος χειριστής | Aeroflot (12 - σε χρήση 6) Domodedovo (3) Cubana (3) Rossiya (2) |
| Παραγωγή | 1993- |
| Αριθμός κατασκευασμένων μονάδων | 20 (εκτίμηση) |
| Αναπτύχθηκε από | Ilyushin Il-86 |
Το Ilyushin Il-96 είναι ένα τετρακινητήριο επιβατικό αεροσκάφος ευρείας ατράκτου. Βασίζεται στο Ilyushin Il-86 και περιλαμβάνει σημαντικά επιτεύγματα της αεροδιαστημικής τεχνολογίας. Το IL-96-300 σχεδιάζεται από το Ilyushion Aviation Complex στην Μόσχα, Ρωσία και κατασκευάζεται στη πόλη Βόρονεζ, στο εργοστάσιο Voronezh Aircraft Manufacturing Company. To Il-96 φέρει τέσσερις τούρμποφαν κινητήρες δύο ταχυτήτων τύπου Aviadvigatel PS-90, που κατασκευάζνται από την Perm Motors στο Περμ της Ρωσίας.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Εισαγωγή
Το Ρωσσικό Ilyushin Il-96 είναι η εξέλιξη του πρώτου Ρωσσικού αεροσκάφους μεγάλων αποστάσεων ευρείας ατράκτου Ilyushin Il-86. Είναι μικρότερο σε μήκος, διαθέτει εξελιγμένα συστήματα πλοήγησης και ηλεκτρονικά συστήματα τελευταίας τεχνολογίας. Τα επανασχεδιασμένα φτερά του φέρουν ακροπτέρυγα (Αγγλικά: winglets), πιλοτήριο με οθόνες υγρών κρυστάλλων (αντί για συμβατικές ενδείξεις) και σύστημα πλοήγησης "Fly-By-Wire". Η παρθενική του πτήση έγινε το 1988 και έλαβε το πιστοποιητικό πλοημότητας το 1992. Χάρη στα εξελιγμένα ηλεκτρονικά του συστήματα, απαιτεί μόνον διμελές πλήρωμα πλοήγησης. Αξιοσημείωτα συστήματα είναι το σύστημα προειδοποίησης πρόσκρουσης (TCAS, Traffic Collision Alert System), δορυφορικό εξοπλισμό πλοήγησης, ραντάρ VHF πλέγματος συχνοτήτων 8,32/25 kHz και εξοπλισμό για πλοήγηση σε RVSM συνθήκες (όπου σε ύψος 29 - 41.000 ποδών μειώνεται η κάθετη απόσταση σε δύο αεροσκάφη σε μόνον 1.000 πόδια). Τα χαρακτηριστικά αυτά πληρούν της προϋποθέσεις πλοημότητας RNP-1 που εφαρμόζονται σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική, αλλά και στις συνθήκες CAT III/A του ICAO. Το Ilyushin Il-96 παρέχεται σε τρεις εκδόσεις: Il-96-300, Il-96M/T και Il-96-400.
Η βασική έκδοση του Il-96-300 διαθέτει 262 θέσεις (18 καθίσματα στην πρώτη θέση και 244 στην οικονομική). Οι χώροι προετοιμασίας τροφίμων βρίσκονται στο κυρίως επίπεδο, ενώ οι χώροι ανάπασης πληρώματος στο επίπεδο των αποσκευών, όπου και φιλοξενούνται δεκαοκτώ κοντέινερ αποσκευώ τύπου LD-3. Υπάρχει και η επιλογή των 289 θέσεων (με την προσαρμογή 26 επιπλέον θέσεων στην πρώτη θέση). Παρόλο που η τιμή του είναι κατά 30% φθηνότερη από τα αντίστοιχα "δυτικά" αεροσκάφη, οι Ρωσσικές αεροπορικές εταιρείες δεν είναι διατεθειμένες να το αποκτήσουν. Τον Σεπτέμβριος 2007 υπάρχουν μόνον 15 Ilyshin Il-96-300 σε χρήση (Aeroflot: 6 από τα 12, KrasAir: 2, Domodedovo Airlines: 3, Rossiya: 2, Cubana: 3). Η Ρωσσική Κυβέρνηση προκειμένου να προσελκύσει αγοραστές έχει υποσχεθεί στις Ρωσσικές Aeroflot και Transaero φοροαπαλλαγή στα Δυτικά αεροσκάφη Ρωσσικού νηολογίου εάν αποκτήσουν ορισμένα Ilyushin Il-96. Η εμπορευματική διοίκηση της Aeroflot μελετά την απόκτηση έξι εμπορευματικών Il-96-400T, ενώ μελετάται και η απόκτηση έξι επιβατικών Ιl-96-300.
[Επεξεργασία] Παραγγελίες
Η αφρικανική Air Zimbabwe διαπραγματευόταν την αγορά πέντε αεροσκαφών, κάτι που θα την καθιστούσε το μεγαλύτερο χρήστη του τύπου έξω από την Ρωσσία και τον δεύτερο μεγαλύτερο χρήστη του τύπου μετά την Aeroflot. Πρότυπο:Fact Όμως λόγω προβλημάτων με τις Ρωσσικές Αρχές η αγορά ματαιώθηκε (όπως επίσης και η επικείμενη αγορά αεροσκαφών Τουπόλεφ).
Η Ιρανική Iran Air ενοικίασε δύο Ilyushin Il-96-300s για ένα χρόνο από την Ρωσσική Kras Air τον Οκτώβριο του 2006 και εφόσον τα αεροσκάφη θα ανταποκρινόντουσαν στις απαιτησεις της εταιρείας θα υπογραφόταν συμφωνία για την απόκτηση τεσσάρων αεροσκαφών. Οστώσο μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να έχει πραγματοποιηθεί η ενοικίαση.
Τον Ιούνιο του 2006, η Συριακή υπέγραψε συμφωνία για απόκτηση δύο αεροσκαφών Il-96-400 και ενός Il-96-300.
Τον Ιούνιο του 2005 ο εμπορευματικός όμιλος Volga-Dnepr Group υπέγραψε δεκαπενταετή συμφωνία με την Ilyushin Finance Corporation (IFC) για δύο εμπορευματικά IL-96-400T. Τα αεροσκάφη θα λειτουργούν με την θυγατρική του ομίλου, την AirBridge Cargo.
To 2006 η Atlant-Soyuz έκλεισε συμφωνία με την Ilyushin Finance για την αγορά δύο εμπορευματικών IL-96-400T ως συμπλήρωμα στο ήδη υπάρχον Il-96-300T της εταιρείας.
Στις 3 Ιανουαρίου 2006, η Κουβανική εφημερίδα Granma ανακοίνωσε την πρώτη επίσημη πτήση ενός IL-96-300 της Κουβανικής Cubana, από Αβάνα προς το Μπουένος Άιρες της Αργεντινής.
Από το δεύτερο τετράμηνο του 2007, η Ilyushin ανακοίνωσε πως το εργοστάσιο θα παράγει εξολοκλήρου αυτόν τον τύπο του αεροσκάφους.
[Επεξεργασία] Εκδόσεις
Υπάρχουν δύο επιβατικές εκδόσεις του Il-96 οι οποίες αναπτύχθηκαν σε ξεχωριστές περιόδους. Το Ιl-96-300 παρουσιάστηκε το 1985 και μπήκε σε υπηρεσία το 1993. Το Il-96M παρουσιάστηκε το 1993 και μπήκε σε υπηρεσία το 2000.
[Επεξεργασία] Il-96-300
Το Ιl-96-300 είναι η αρχική έκδοση και φέρει τέσσερις τζετ κινητήρες τούρμποφαν τύπου Aviadvigatel (Soloviev) PS90A ώσης 16,000 kgf (157 kN, 35,300 lbf). Η ανάπτυξη άρχισε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και η πρώτη πτήση έγινε στις 28 Δεκεμβρίου 1988. Η Ρωσσική πιστοποίηση επικυρώθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 1992. Το Il-96 μπήκε σε υπηρεσία με την Aeroflot το 1993. Η ακτίνα του αεροσκάφους με 262 επιβάτες σε καμπίνα δύο θέσεων φτάνει τα 11.000 χλμ, επιτρέποντας απ' ευθείας πτήσεις από την Μόσχα προς την Δυτική ακτή των ΗΠΑ, σημαντική βελτίωση σε σχέση με το Ilyushin Il-86. Ο τύπος αυτός χρησιμοποιείται ως προεδρικό αεροσκάφος από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Προσφέρεται και σε έκδοση μεγαλύτερης εμβέλειας, την Il-96-300V.
[Επεξεργασία] Il-96M
Επιμηκυσμένη κατά 10 m έκδοση του βασικού μοντέλου, είναι το Il-96M. Είναι επίσης κατά 15 τόνους βαρύτερο, φέρει ηλεκτρονικά συστήματα πλοήγησης Αμερικανικών εταιρειών και φέρει τέσσερις κινητήρες Pratt & Whitney PW2337 ώσης 37,000 lbf (165 kN). Η ακτίνα του με 312 επιβάτες σε διαμόρφωση τριών θέσεων ή 92 τόνων ωφέλιμου φορτίου είναι 10,400 km. Τα χαρακτηριστικά αυτά το φέρουν στο ίδιο επίπεδο σύγκρισης με τα Δυτικά Airbus A330 και Boeing 777, με τη διαφορά ότι το Il-96M είναι κατά πολύ φθηνότερο. Η εξέλιξη της έκδοσης Μ/Τ ακυρώθηκε όταν διακόπηκε η χρηματοδότηση του Αμερικανικού Προγράμματος λόγω των οικονομικών προβλημάτων της Ρωσσίας [1]. Και αυτή η έκδοση χρησιμοποιείται ως προεδρικό αεροσκάφος του Βλαντιμίρ Πούτιν.
[Επεξεργασία] Il-96T
Πρόκειται για την εμπορευματική έκδοση του Il-96M.
[Επεξεργασία] Il-96-400
Το Il-96-400 αναπτύχθηκε με νέους Ρωσσικούς κινητήρες και συστήματα πλοήγησης, βασιζόμενο στην άτρακτο του Ιl-96M/T fuselage και φέρει τέσσερις κινητήρες Aviadvigatel PS90-A1. Μεταφέρει μέχρι 435 επιβάτες, ενώ σε διαμόρφωση δύο θέσεων από 332 μέχρι 430 επιβάτες. Η ακτίνα του με 247 φτάνει τα 11,300 km.
[Επεξεργασία] Επιδόσεις
| Στοιχεία | Il-96-300 | Il-96-M | Il-96T |
|---|---|---|---|
| Μήκος | 55.3 m (181 ft 7 in) | 64.7 m (212 ft 3 in) | 66.9 m (209 ft 9 in) |
| Άνοιγμα Φτερών | 60.11 m (197 ft 3 in) | ||
| Ύψος | 17.5 m (57 ft 7 in) | ||
| Βάρος (κενό) | 183,000 kg (403,000 lbs) | ||
| Μέγιστο Βάρος Απογείωσης | 250,000 kg (551,000 lb) | 270,000 kg (595,000 lb) | |
| Ταχύτητα Πλεύσης | .80 Mach | ||
| Μέγιστη Ταχύτητα | .82 Mach | ||
| Ακτίνα με πλήρες φορτίο | 11,482 km (6,195 nm) | 9,700 km or 5,237 nm | |
| Χωρητικότητα Καυσίμου | 150,000 liters (39,625 USG) | ||
| Κινητήρες | 4x Aviadvigatel PS-90A | 4x Pratt & Whitney PW2000 | |
| Πλήρωμα πλοήγησης | Τρεις | Δύο | |
| Διαμόρφωση 3 Θέσεων | 259 | 307 | Εμπορευματικό |
| IL-96-300/-400 χρόνος ζωής | |
|---|---|
| Έτη | 20 |
| Κύκλοι (απογείωση & προσγείωση) | 20000 |
| Ώρες Πτήσεις | 60000 |
