Beatboxing

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Beatboxing αποκαλείται η τέχνη της παραγωγής φωνητικών ήχων σε μίμηση μουσικών οργάνων, κατά κύριο λόγο κρουστών.

Ο όρος και η τεχνική του beatboxing προήλθαν από την χιπ χοπ κουλτούρα, αλλά δεν περιορίζονται πλέον μόνο σε εκείνη. Το άτομο που παράγει αυτούς τους ήχους χρησιμοποιεί το στόμα, τα χείλια, τη γλώσσα, τη φωνή του, την επιφάνεια του στήθους και άλλα μέρη του σώματος για να παράγει ήχους που μοιάζουν με τον ήχο των ντραμς, εγχόρδων, άλλων μουσικών οργάνων, ακόμη και των σκρατς σε δίσκους βινυλίου.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, πρωτοπόροι του είδους, όπως ο Νταγκ Φρες (Doug E. Fresh) και ο Μπιζ Μάρκι (Biz Markie), μιμούνταν τα drum machines (beatboxes), από όπου και προέκυψε το όνομα του είδους. Μετά από μια σχετική ύφεση στα τέλη εκείνης της δεκαετίας, αυτό το είδος επανήλθε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 αποδίδοντας τις επιρροές του, μεταξύ άλλων, και στον Μάικλ Γουίνσλοου (Michael Winslow) από την κινηματογραφική ταινία Η Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή.