Χουσεΐν Ραούφ Μπέη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Χουσεΐν Ραούφ Μπέη (1881–16 Ιουλίου 1964) ήταν Τούρκος ναυτικός και πολιτικός, γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη.

Υπηρέτησε στο Οθωμανικό ναυτικό ως κυβερνήτης του καταδρομικού Hamidiye κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων και έγινε ιδιαίτερα γνωστός ως ηρωική μορφή για τις τολμηρές αποστολές του.^[1] Στις 31 Οκτωβρίου, 1918, υπέγραψε την Ανακωχή του Μούδρου ως Υπουργός Ναυτικού, προκειμένου να βοηθήσει τις ομάδες των εθνικιστών να αναδιοργανωθούν. Όταν ξέσπασε ο τουρκικός πόλεμος για την ανεξαρτησία παραιτήθηκε από τη θέση του και πήγε στην Άγκυρα για να συνεργαστεί με τον Κεμάλ Ατατούρκ. Εκλέχτηκε μέλος της αντιπροσωπευτικής επιτροπής στο Συνέδριο του Ερζερούμ στις 23 Ιουλίου, 1919.

Όταν τελείωσε ο πόλεμος της Ανεξαρτησίας έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός της νεαράς δημοκρατίας στις 11 Αυγούστου 1922. Το 1924 έγινε ένας από τους ιδρυτές του πρώτου αντιπολιτευτικού κόμματος στην Τουρκία, του "Terakkiperver Cumhuriyet Fırkasi". Ωστόσο, ο Κεμάλ έκλεισε το κόμμα το 1925 και ο Ραούφ Μπέη οδηγήθηκε σε εξορία στην Ευρώπη για 10 περίπου χρόνια^[2] Αργότερα αποσύρθηκαν οι εναντίον του κατηγορίες και έγινε μέλος της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.

[Επεξεργασία] Αυτοβιογραφία

• Cehennem Değirmeni ("Windmill of Hell"), Emre Publishing, September 1993^[3]

[Επεξεργασία] Αναφορές

[Επεξεργασία] Πηγές

• Rauf Orbay, Siyasi Hatiralar, Örgün Yayinevi, Istanbul, 2003
• Kafkas Foundation