Τεοντόρ ντε Μπανβίλ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Τεοντόρ ντε Μπανβίλ (Étienne-Claude-Jean-Baptiste-Théodore-Faullain de Banville, 14 Μαρτίου 1823, Μουλέν - 13 Μαρτίου 1891, Παρίσι) ήταν Γάλλος ρομαντικός ποιητής και μία από τις ηγετικές φυσιογνωμίες της σχολής των παρνασσιστών, με επίδραση στο κίνημα του συμβολισμού. Η πρώτη ποιητική συλλογή του εκδόθηκε το 1842, με τον τίτλο Οι Καρυάτιδες (γαλλ. Les Cariatides), ενώ η πιο γνωστή συλλογή ποιημάτων του είναι εκείνη που φέρει τον τίτλο Φανταστικές Ωδές (Les Odes funambulesques, 1857), έργο που εκθείασε ο Βίκτωρ Ουγκό.
Όπως διαφαίνεται και από την Μικρή Πραγματεία για τη γαλλική ποίηση (Petit Traité de poésie française, 1872), ο Τεοντόρ ντε Μπανβίλ απέδιδε μεγάλη αξία στο ποιητικό μέτρο και θεωρούσε την ομοιοκαταληξία ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της ποίησης. Αξιοποίησε και εξερεύνησε παραμελημένες φόρμες, όπως τη μπαλάντα ή το ροντό, που είχαν σχεδόν εγκαταλειφθεί από το 16ο αιώνα, ακολουθώντας το παράδειγμα του κριτικού Σαρλ Σεντ-Μπεβ που συνέβαλε στην αναβίωση του σονέτου. Συνεργάστηκε επίσης με πολυάριθμα περιοδικά, γράφοντας κριτικές λογοτεχνίας, καθώς και για το θέατρο και τη μουσική.
[Επεξεργασία] Εργογραφία
- 1842, Les Cariatides (ποίηση), με πρόλογο του Σαρλ Μπωντλαίρ.
- 1846, Les Stalactites (ποίηση)
- 1857, Odelettes και Odes Funambulesques (ποίηση)
- 1866, Gringoire (θέατρο), ιστορική κωμωδία αφιερωμένη στον Βίκτωρ Ουγκό
- 1867, Les Exilés
- 1869, Les Occidentales
- 1872, Petit Traité de poésie française (ποίηση)
- 1873, Trente-six Ballades joyeuses.
- 1874, Rondels composés à la manière de Charles d'Orléans και Les Princesses (σονέτα)
- 1881, Contes pour les Femmes.
- 1882, Mes souvenirs
- 1884, Contes héroïques.
- 1885, Lettres chimériques και Socrates et sa femme.
- 1887, Madame Robert
- 1888, Le Baiser
- 1891, Marcelle Rabe
