Σινώπη
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Σινώπη (τουρκ. Sinop) είναι πόλη της Τουρκίας. Έχει 47.000 κατοίκους.
[Επεξεργασία] Ιστορία
Πόλη της Μ. Ασίας παρά τον Εύξεινο Πόντο στην αρχαία Παφλαγονία. Άγνωστος ο χρόνος ίδρυσής της. Πρώτοι έποικοι οι κάτοικοι της Μιλήτου περί τον Η' αι.πΧ επί συμβάσει με τους παλαιούς κατοίκους. Ο Ηρόδοτος θεωρεί πρώτους οικιστές τους Κιμμέριους, άλλοι θεωρούν τους Αργοναύτες το δε όνομα από τη κόρη του Ασωπού Σινώπη.
Η Σινώπη ήταν η πρώτη ελληνική αποικία στο Πόντο και αφετηρία του εξελληνισμού των εκεί ακτών μέχρι της μακρυνής Κολχίδας. Η Τραπεζούντα, η Κερασούντα και τα Κοτύωρα ήταν αποικίες της Σινώπης. Κατά τον Ε'αι. απετέλεσε μέλος της Αθηναϊκής Ηγεμονίας. Ο δε Περικλής απέστειλε εκεί 600 Αθηναίους κληρούχους μετά την απαλλαγή της πόλης από την τυρρανία του Τιμησέλεω. Επί αιώνες η πόλη ήταν ανεξάρτητη όπως όταν διήλθαν αυτής οι "Μύριοι" του Ξενοφώντα.
Το 368 πΧ κατελήφθει από τον Δατάμα, πέρση Σατράπη της Καππαδοκίας, που διατήρησε όμως την αυτονομία της. μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου περιήλθε στους διαδόχους του. Το 183 πΧ καταλαμβάνεται από τον Φαρνάκη Α' Βασιλιά του Πόντου πυ τη καθιστά πρωτεύουσα του Βασιλείου. Στη πόλη αυτή γεννήθηκε ο Μιθριδάτης ο Μέγας που την καλλώπισε με ναούς, στοές, νεώρια (μαρτυρία Στράβωνα). Τέλος δε το 70 πΧ κατελήφθει από το ρωμαίο στρατηγό Λούκουλο που και αυτός παραχώρησε αυτονομία. Το 44 πΧ κατέστει οριστικά ρωμαϊκή αποικία με ρωμαίους εποίκους υπαχθείσα στη Βιθυνία.
Κατα τη Βυζαντινή περίοδο δεν είχε σπουδαία σημασία. Ανήκε δε στο Αρμενιακό Θέμα. Τον ΙΔ'αι. κατελήφθει από τους Σελτζούκους τούρκους αλλά την επανέκτησε ο Αλέξιος Α' Κομνηνός. Παραταύτα μετά την ίδρυση του Οσμανικού κράτους της Προύσσας, η Σινώπη είχε δικούς της ηγεμόνες εκ της φυλής των Τουρκμάνων. Μετά τη πτώση της Κωνσταντινούπολης, το 1462 κατελήφθει από τον Μωάμεθ και οι κάτοικοι βιαία μεταφέρθηκαν στη Κωνσταντινούπολη για αύξηση του εκεί πληθυσμού. Από αυτο το έτος η Σινώπη έγινε έδρα διοίκησης υπαγομένη στο νομό Καστανομής. Το μόνο αξιοσημείωτο γεγονός των νεοτέρων χρόνων υπήρξε η παρα τη Σινώπη ναυμαχία του ρωσικού στόλου με το τουρκικό στις 30 Νοεμβρίου του 1853 (Κριμαϊκός Πόλεμος) όπου κατεστράφει ο τουρκικός στόλος.
(Εκκλ. ιστορία) Η Σινώπη κατά το μεσαίωνα απετέλεσε επισκοπή υπαγόμενη στη Μητρόπολη Ελενουπόντου, στους δε νεότερους χρόνους στη Μητρόπολη Αμαρσείας. Κατά παράδοση πρώτος που κήρυξε τον χριστιανισμό στη πόλη ήταν ο Απόστολος Ανδρέας ο οποίος χειροτόνησε τον πρώτο επίσκοπο αυτής τον Φιλόλογο. Επί Τραϊανού φέρονται να μαρτύρησε εδώ ο επίσκοπος Φωκάς. Αργότερα φέρονται μνημονευόμενοι επίσκοποι της Σινώπης ο Προαιρέσιος, ο Αντίοχος (εις Δ' Οικουμ. Σύνοδο), ο Σέργιος (στη Στ' Οικουμ.Σύνοδο), ο Γρηγόριος στη Ζ' και άλλοι.
Ο Ελληνικός πληθυσμός της Σινώπης πριν το 1914 ήταν 5.000 και οι Τούρκοι 9.000. Οι ¨Ελληνες διατηρούσαν αστική σχολή Παρθεναγωγείο και 3 Ναούς. Πέριξ δε υπήρχαν άλλοι 2.000. Κατά τη διάρκεια του Α'ΠΠ οι Έλληνες της πόλης και των πέριξ χωρίων υπέστησαν πολλές κακουχίες και οι επιζήσαντες μετανάστευσαν στηνΕλλάδα κατά το 1923-1924.
