Πολιτικός Μηχανικός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αυτό το άρθρο χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Σημείωση: Πολλές φορές τα κείμενα στα οποία βρίσκεται αυτό το πρότυπο, παραβιάζουν πνευματικά δικαιώματα. Κάντε ένα σχετικό έλεγχο πριν ξεκινήσετε την επιμέλεια, αφού είναι πιθανό να διαγραφεί. Μετά την επιμέλεια του άρθρου, είστε ελεύθεροι να διαγράψετε αυτή την επισήμανση. Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα άρθρα Πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και Βικιπαίδεια:Οδηγός μορφοποίησης άρθρων.

Ο Πολιτικός Μηχανικός ασχολείται με τη μελέτη και κατασκευή έργων, στατικής ως επί το πλείστον λειτουργίας, που ως στόχο έχουν τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων και των κοινωνιών.

[Επεξεργασία] Ονομασία

Ο όρος "Πολιτικός Μηχανικός" εισήχθη μετά τους πολέμους του Ναπολέοντα. Μέχρι τότε υπήρχαν μόνο οι μηχανικοί από το σώμα του μηχανικού, του στρατού. Το σώμα αυτό υπήρξε εξαιρετικά δραστήριο και επιτυχές και γι'αυτό το λόγο αποφασίστηκε να μεταφερθεί η τεχνογνωσία και η εμπειρία του στους κλασικούς ακαδημαϊκούς κύκλους. Οι μηχανικοί που αποφοιτούσαν από τα κανονικά μη στρατιωτικά πανεπιστήμια ονομάστηκαν "πολιτικοί" μηχανικοί για να διακρίνονται από τους μηχανικούς του στρατού.

[Επεξεργασία] Τομείς

Το φάσμα που καλύπτει η επιστήμη του πολιτικού μηχανικού είναι τεράστιο, από την κατασκευή ενός απλού κτηρίου μέχρι την μελέτη της στατικότητας μιας τεράστιας γέφυρας. Η επιστήμη του πολιτικού μηχανικού διαφέρει ριζικά με αυτή του αρχιτέκτονα, αν και πολλοί συσχετίζουν αυτές τις δυο επιστήμες. Σαν επιστήμη χωρίζεται σε διάφορες κατηγορίες, όπως η εδαφομηχανική, η στατική, η υδραυλική κ.α. Η μηχανική αν και είναι αρχαία επιστήμη, μόλις τα τελευταία 150 χρόνια αναπτύχθηκε αρκετά και σε αυτό συνέβαλαν κάποιοι μεγάλοι επιστήμονες όπως ο Κάρολος Τερζάκι που θεωρείται ο πατέρας της εδαφομηχανικής, ο Θωμάς Τέλφορντ, Βρετανός πολιτικός μηχανικός του 18ου αιώνα ο οποίος υπήρξε θεμελιωτής της στατικής των στερεών μαζών, και διάφοροι άλλοι.

Τα έργα του φάσματος ενός πολιτικού μηχανικού είναι ένας ευρύς τομέας της εφαρμοσμένης μηχανικής που εξετάζει τον προγραμματισμό, την κατασκευή, και τη συντήρηση των δομικών κατασκευών, ή των δημόσιων έργων, δεδομένου ότι συσχετίζονται με το έδαφος, το νερό, ή τον πολιτισμό και τις διαδικασίες τους. Τα περισσότερα έργα εξετάζουν σήμερα τις εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας, τις γέφυρες, τους δρόμους, τους σιδηροδρόμους, τις στατικές κατασκευές, την παροχή νερού, την άρδευση, το φυσικό περιβάλλον, τον έλεγχο πλημμυρών, τη μεταφορά και την κυκλοφορία. Η πολιτική μηχανική είναι ένα από τα παλαιότερα επαγγέλματα στον κόσμο. Περίπου 2550 Π.Χ., ο Ιμότεπος, ο πρώτος τεκμηριωμένος μηχανικός, έχτισε μια διάσημη πυραμίδα του βασιλιά Ζοσέρ που βρέθηκε στο Σακκαράχ. Οι πρώτοι πολιτικοί μηχανικοί ήταν στρατιωτικοί μηχανικοί, συνδυάζοντας τις στρατιωτικές και αστικές δεξιότητες. Κατά τη διάρκεια των περιόδων πολέμου οι μηχανικοί κατασκεύαζαν και χρησιμοποίησαν τα όργανα του πολέμου όπως οι καταπέλτες, οι κριοί, οι πύργοι, και οι κεκλιμένες ράμπες ξύλου στην ενίσχυση των επιθέσεων στα οχυρά & τις στρατοπεδεύσεις των εχθρών τους. Κατά τη διάρκεια των περιόδων ειρήνης, περιλήφθηκαν σε πολλές στρατιωτικές και αστικές δραστηριότητες όπως η οικοδόμηση των οχυρώσεων για την υπεράσπιση ενάντια στις περαιτέρω επιθέσεις, τους δρόμους, τις γέφυρες, τα υδραγωγεία, τα κανάλια και τους καθεδρικούς ναούς. Οι τεχνικές κατασκευής και υδραυλικής που χρησιμοποιήθηκαν από τους μεσαιωνικούς μηχανικούς στην Κίνα, την Ιαπωνία, την Ινδία και άλλες περιοχές της Άπω Ανατολής ήταν πολύ περιπλοκότερες από εκείνοι των μεσαιωνικών ευρωπαϊκών μηχανικών. Αργότερα, στα μέσα του 19ου αιώνα ο όρος μηχανικός έγινε πολιτικός μηχανικός για να ξεχωρίσει από τους μηχανικούς του στρατού.