Πατρίκιος (τίτλος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ένας από τους σπουδαίους τίτλους στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν και αυτός του Πατρικίου.

Ο τίτλος του Πατρικίου εισήχθηκε στο Βυζάντιο από τον Μέγα Κωνσταντίνο που όμως σε αντιδιαστολή μ΄ εκείνο του Πατρικίου της Ρώμης που αφορούσε αρχικά γένος, και στη συνέχεια εξελίχθηκε σε κληρονομικό τίτλο, αυτός του Βυζαντίου δεν ήταν κληρονομικός.

Ο Βυζαντινός αυτός τίτλος αποδιδόταν με επίσημη ειδική τελετή στη Κωνσταντινούπολη και κυρίως σε πρόσωπα που είχαν συμβάλει επιτυχώς σε υπηρεσίες των Ανακτόρων, της Συγκλήτου και γενικά στη Βυζαντινή Διοίκηση.

Ο τίτλος του Πατρικίου αποδόθηκε καταχρηστικά από τον Παπικό θρόνο στο Βασιλιά των Φράγκων τον 8ο αιώνα, εκ του οποίου γεγονότος και στη συνέχεια έφερε τον επίσημο τίτλο "Πατρίκιος των Ρωμαίων" (Patricius Romanorum), και τούτο προκειμένου έτσι να δηλωθεί η ευθύνη του για τη προστασία της Αγίας Έδρας και κατ΄ επέκταση της Ρώμης

[Επεξεργασία] Πηγές

• Πάπυρος Λαρούς Μπριττάνικα τ.48ος, σ.260