Ορφισμός (τέχνη)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μοντέρνα τέχνη

Καλλιτεχνικά ρεύματα ανά περίοδο
Τέλη 19ου αιώνα:
Ρεαλισμός \| Ρομαντισμός \| Ιμπρεσιονισμός \| Μετα-ιμπρεσιονισμός \| Συμβολισμός
Αρχές 20ου αιώνα:
Αρ Νουβό \| Εξπρεσιονισμός \| Φωβισμός \| Κυβισμός \| Φουτουρισμός \| Νεοπλαστικισμός \| Ορφισμός
Περίοδος μεσοπολέμου:
Ντανταϊσμός \| Υπερρεαλισμός \| Κονστρουκτιβισμός \| Μπαουχάους
Μεταπολεμική περίοδος:
Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός \| Ποπ Αρτ \| Οπ Αρτ \| Νεορεαλισμός \| Φωτορεαλισμός
...προηγείται \| ακολουθεί...
Αναγεννησιακή τέχνη \| Μεταμοντερνισμός

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Ορφισμός.

Ο Ορφισμός αποτελεί καλλιτεχνικό ρεύμα που αναπτύχθηκε στο Παρίσι την σύντομη περίοδο 1912-1914 στη ζωγραφική.

Ο όρος επινοήθηκε από τον Γάλλο ποιητή Γκιγιώμ Απολλιναίρ προκειμένου να περιγράψει το λυρισμό των έργων του ζωγράφου Ρομπέρ Ντελονέ (Robert Delaunay) και αποτελεί αναφορά στον Ορφέα της ελληνικής μυθολογίας. Ο Delaunay θεωρείται ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του ορφισμού μαζί με τους Frank Kupka, αδέλφια Ντυσάν (βλ. Μαρσέλ Ντυσάν) και Roger de la Fresnaye.

Το ρεύμα του Ορφισμού συνδέθηκε με το κίνημα του Κυβισμού και μάλιστα συχνά χρησιμοποιείται και ο όρος Ορφικός κυβισμός. Το στοιχείο που διαφοροποιεί τα έργα της σχολής του ορφισμού από τα αντίστοιχα κυβιστικά, είναι η χρήση έντονων χρωμάτων και χρωματικών αντιθέσεων. Επιπλέον ο ορφισμός δεν χαρακτηρίζεται από την αυστηρότητα της κυβιστικής φόρμας. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι η αφαιρετική προσέγγιση των θεμάτων.

Το ρεύμα του Ορφισμού διακόπηκε περίπου την περίοδο του Α' Παγκοσμίου πολέμου αλλά θεωρείται πως παρά την πολύ μικρή διάρκεια του, πρόλαβε να επηρεάσει αρκετούς καλλιτέχνες. Αρκετοί από τους Γερμανούς εξπρεσιονιστές ήρθαν σε επαφή με τα έργα των ορφιστών και υιοθέτησαν στοιχεία του ύφους τους. Ο ίδιος ο Πάουλ Κλέε συνάντησε τον Ντελονέ στο Παρίσι το 1912.