Μαρία Θηρεσία της Γαλλίας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρία Θηρεσία Καρλόττα της Γαλλίας (1778 - 1851) δούκισσα της Ανγκουλέμης και δελφίνη της Γαλλίας. Μεγαλύτερο και μόνο επιζών απο τα παιδιά του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΣΤ' και της Μαρίας Αντουανέτας. Σάν σύζυγος του μεγαλύτερου γιού του Καρόλου Ι' δούκα της Ανγκουλέμης Λουδοβίκου Αντώνιου φέρεται ώς βασίλισσα της Γαλλίας στα είκοσι λεπτά που μεσολάβησαν ανάμεσα στην παραίτηση του πεθερού και του συζύγου της. Γεννήθηκε μετά απο 8 χρόνια γάμου των γονέων της σε απογοήτευση των ανθρώπων των ανακτόρων που περίμεναν το πρώτο παιδί αγόρι. Βαπτίστηκε απο την εκ'μητρός γιαγιά της αυτοκράτειρα των Ρωμαίων Μαρία Θηρεσία με το ίδιο με αυτή όνομα και πήρε τον τίτλο σάν πρώτη κόρη του βασιλιά της Βασιλικής κυρίας. Ο πατέρας της ήταν πολύ στοργικός και δέν της χαλούσε χατίρι σε τίποτα, σε αντίθεση με την αυστηρότητα της μητέρας της, η οποία έλεγε οτι δέν ήθελε να κάνει κακομαθημένα τα παιδιά της όπως τις ανύπαντρες αδελφές του συζύγου της. Άν και υλιστική βασίλισσα που δέν είχε γνωρίσει ποτέ την φτώχια η Μαρία Αντουανέττα ήθελε να εξασκήσει την κόρη της σε αυτήν. Την γέννηση της ακολούθησε αυτή του αδελδού της Λουδοβίκου Ιωσήφ (1781 - 1789), Λουδοβίκου Καρόλου (1785), και Σοφίας (1786 - 1787) που πέθανε τον επόμενο χρόνο, οπότε δελφίνος κηρύχθηκε ο Λουδοβίκος Κάρολος.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Αιχμαλωσία κατα την Γαλλική επανάσταση
Η δυσαρέσκεια του λαού απέναντι στην απολυταρχική μοναρχία και οι συνεχείς οικονομικές κρίσεις, η πείνα προκάλεσαν αναβρασμό που οδήγησε σε επανάσταση που είχε την ενθάρρυνση και υποστήριξη απο τους Αμερικάνους επαναστάτες. Η μητέρα της Μαρία Αντουανέτα κατηγορήθηκε αναπόδεικτα για σεξουαλικές ανωμαλίες ακόμα και με τα παιδιά της, αφού ήταν μισητή στον λαό τόσο λόγω του χαρακτήρα της όσο και λόγω της Αυστριακής καταγωγής της απο την οικογένεια των Αψβούργων. Οι Βερσαλλίες κυριεύθηκαν και η βασιλική οικογένεια μεταφέρθηκε στο Παρίσι στον πύργο των Τουιλερί, όπου πλέον τόσο η Μαρία Θηρεσία όσο και η μητέρα της δέν μπορούσαν να εκδηλώσουν έντονα τα συναισθήματα τους. Πολλοί κορυφαίοι άνθρωποι του μοναρχικού καθεστώτος προσπάθησαν να δραπετεύσουν αφού μπήκε σε κίνδυνο η ζωή τους ανάμεσα στους οποίους οι αδελφοί του πατέρα της, και ο πρωθυπουργός Μπρετίλ. Και ο πατέρας της κατάλαβε οτι η ζωή του ίδιου και της οικογένειας του βρισκόταν σε κίνδυνο αποφασίζοντας να δραπετεύσει στο ασφαλές φιλομοναρχικό φρούριο του Μοντμεντί. Αλλά αναγνωρίστηκε στις Βαρέννες και επέστρεψαν στην αιχμαλωσία. Τεράστιο πλήγμα για την μικρή Μαρία Θηρεσία ήταν ο αποκεφαλισμός του αγαπημένου της πατέρα (1793), και στην συνέχεια φυλακίστηκε μαζί με την μητέρα της και την θεία της αδελφή του πατέρα της Ελισάβετ. Την επόμενη χρονιά εκτελέστηκαν (1794) κατηγορούμενες για εσχάτη προδοσία η μητέρα και η θεία της.
[Επεξεργασία] Πρώτη εξορία μετά την αιχμαλωσία
Το τρομοκρατικό καθεστώς του Ροβεσπιέρου παρόλα αυτά της επέτρεψε να δραπετεύσει στην Αυστρία στην αυλή του ξαδέλφου της αυτοκράτορα Φραγκίσκου Β' όπου κατέφυγε. Στην συνέχεια μετακινήθηκε στο Μιτώ προκειμένου να συναντήσει τον θείο της κόμη της Προφηγκίας ο οποίος είχε ανακηρυχθεί βασιλιά σάν Λουδοβίκος ΙΗ' (1795) μετά τον θάνατο του 10χρονου αδελφού της στην φυλακή στην Γαλλία. Χωρίς παιδιά σκόπευε να παντρευτεί τον μεγαλύτερο γιό του άλλου θείου της κόμη του Αρτουά, δούκα της Ανγκουλέμης Λουδοβίκο - Αντώνιο που ήταν ο κληρονομικός διάδοχος της οικογένειας στον Γαλλικό θρόνο. Ήταν ένας ντροπαλός νέος που δέν είχε ούτε την υποστήριξη του πατέρα του. Στην συνέχεια (1814) μέχρι την πτώση του Ναπολέoντα ολόκληρη η βασιλική οικογένεια μεταφέρθηκε στο Εδιμβούργο.
[Επεξεργασία] Επιστροφή στην Γαλλία, και τελευταία χρόνια της στην εξορία
Επιστρέφοντας στην Γαλλία ενοχλήθηκε έντονα απο την δημοφιλία που είχε ο Ναπολέων στην χώρα, και επισκέφθηκε πρώτα τον τάφο των γονέων της. Επιστρέφοντας ο Ναπολέων στην Γαλλία τον Μάρτιο του 1815 ενώ ο θείος της δραπέτευσε απο το Παρίσι, αυτή με τα στρατεύματα στο Μπορντώ προσπάθησε να τον αναχαιτήσει. Η γενναιότητα της θα εξαναγκάσει τον ίδιο τον Ναπολέωντα να ομολογήσει οτι είναι "ο μοναδικός άντρας στην οικογένεια". Το 1820 ο κουνιάδος της Κάρολος Φερδινάνδος δολοφονήθηκε απο τις δημοκρατικές δυνάμεις πλήγμα απο το οποίο ο πατέρας του Κάρολος Ι' που τον υπεραγαπούσε δέν πρόκειται να συνέλθει ποτέ. Τον Σεπτέμβριο του 1824 πέθανε ο θείος της Λουδοβίκος ΙΗ' και τον διαδέχθηκε ο μικρός αδελφός του Κάρολος Ι' ο οποίος ανατράπηκε λόγω των αυταρχικών μεθόδων που εφάρμοσε απο την Ιουλιανή επανάσταση (1836). Το διάστημα αυτό η ίδια ήταν σύζυγος του ίδιου του διαδόχου του Γαλλικού θρόνου, ενώ έγινε βασίλισσα στα 20 λεπτά που μεσολάβησαν ανάμεσα στην παραίτηση του πεθερού της και του συζύγου της. Ακολούθησε τον πεθερό της στο Εδιμβούργο και στην συνέχεια στην Πράγα τον νοσήλευσε (1836) όταν πέθανε απο χολέρα. Μετά τον θάνατο και του συζύγου της (1844) αποσύρθηκε σε ξενοδοχείο έξω απο την Βιέννη όπου ασχολήθηκε με διάβασμα και περιπάτους. Πέθανε απο πνευμονία στην 58η επέτειο αποκεφαλισμού της μητέρας της.
