Κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη 1921
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη σχηματίστηκε ύστερα από την παραίτηση αυτής του Νικολάου Καλογερόπουλου, απότοκος της αρνητικής έκβασης που είχαν οι συνομιλίες με τις Μεγάλες Δυνάμεις στο Λονδίνο.
Στην κυβέρνηση αυτή συμμετείχαν μέλη του Λαϊκού κόμματος, το οποίο είχε κερδίσει τις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου του 1920. Τα μέλη της ορκίστηκαν στις 26 Μαρτίου του 1921 και αποτελείτο από τους εξής:
- Δημήτριο Γούναρη, πρωθυπουργό & υπουργό δικαιοσύνης
- Νικόλαο Θεοτόκη, υπουργό στρατιωτικών
- Ιωάννη Ράλλη, υπουργό εθνικής οικονομίας
- Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη, υπουργό οικονομικών & προσωρινώς επισιτισμού
- Γεώργιο Μπαλτατζή, υπουργό εξωτερικών
- Σπυρίδωνα Στάη, υπουργός εσωτερικών
- Πέτρο Μαυρομιχάλη, υπουργό ναυτικών
- Θεόδωρο Ζαΐμη, υπουργό εκκλησιαστικών & δημοσίας εκπαιδεύσεως
- Παναγιώτη Τσαλδάρη, υπουργό συγκοινωνίας
- Αντώνιο Καρτάλη, υπουργό περίθαλψης
- Κωνσταντίνο Τερτίπη, υπουργό γεωργίας
Λίγες μέρες αργότερα διορίστηκε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου ο Γεώργιος Αλεξανδρόπουλος ενώ στις 21 Ιουνίου ο Γεώργιος Μπαλτατζής ανέλαβε και το υπουργείο ναυτικών. Στις 29 Ιανουαρίου του 1922 οι Χαράλαμπος Βοζίκης και Νικόλαος Τριανταφυλλάκος ανέλαβαν τα χαρτοφυλάκια του υπουργείου επισιτισμού και αυτού του άνευ χαρτοφυλακίου. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι για ένα διάστημα ο Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης διετέλεσε πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου λόγω της αποχώρησης του Γούναρη για το εξωτερικό.
[Επεξεργασία] Κυβερνητικό έργο
Η κυβέρνηση αμέσως μετά τον σχηματισμό της κλήθηκε να αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις σε εθνικό επίπεδο, όσον αφορούσε στη Μικρασιατική εκστρατεία, αλλά και το εσωτερικό, με κυρίαρχο μέλημα την ψήφιση νέου συντάγματος και τη βελτίωση των οικονομικών του κράτους.
Ένα απο τα έργα της κυβέρνησης ήταν η διχοτόμηση του χαρτονομίσματος, που λειτούργησε ως αυτόματος δανεισμός ύψους 1,5 δις δραχμών, κίνηση που εισηγήθηκε ο τοτε υπουργός οικονομικών Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης. Επί αυτής της κυβερνήσεως αποφασίστηκε η ανάληψη στρατιωτικών επιχειρήσεων με στόχο την κατάληψη της Άγκυρας. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο ο Γούναρης ενίσχυσε το στράτευμα στέλνοντας τουλάχιστον 100.000 στρατιώτες στην Μικρά Ασία και αγοράζοντας πυρομαχικά και άλλα πολεμικά πολεμοφόδια. Στον διπλωματικό τομέα η κυβέρνηση Γούναρη ξεκίνησε νέο κύκλο επαφών με τις μεγάλες δυνάμεις, χωρίς όμως κάποια σχετική επιτυχία.
Στις 28 Φεβρουαρίου του 1922 η κυβέρνηση Γούναρη καταψηφίστηκε από το κοινοβούλιο, ύστερα από πρόταση δυσπιστίας που είχε κατατεθεί εναντίον αυτής.
